خدمات الکترونیک

هفته ی وحدت ،درس آموزی از كلاس معلم بشریت ، حضرت ختمی مرتبت(ص) است كه به بركت میلادش چهره ی جهان دگرگون شد ، شرك ها به توحید مبدل گشت ، عبادت خدا جای اطاعت از طاغوت ها را گرفت ، نفاق ها به یكرنگی گرائید و خصومت ها و دشمنی های چندین ساله، به " اخوت اسلامی" تبدیل شد ، مهاجر و انصار، برادر شدند و عرب و عجم، یار هم گشتند و سفید و سیاه برابر گردیدند. یادمان نرود  پبروزی انقلاب اسلامی  و جنگ تحمیلی و همین دستا.ردهای هسته ای و اذعان قدرتهای بزرگ دنیا به عظمت ملت برزگ ایران درسایه  " وحدت" شکل گرفت و به ثمررسیدن خون شهیدان،ایثار و فداکاریها  در سایه یكپارچگی ملت ایران بر محور " ولایت فقیه"« امام بزرگوارمان »، و رهنمود های ارزشمند  رهبر عظیم الشان انقلاب  كه ما را در سایه ی اسلام وبر پایه ی ایمان، جمع كرد و هدایت نمود ، محقق شد.  اکنون ملتهای مسلمان با ایجاد آزادی درونی و فکری، تلاش می کنند با دستیابی به «استقلال سیاسی، استقرار حکومتهای مردمی، برپایی مردم سالاری دینی و حرکت براساس شریعت اسلام»، خود را به آزادی مورد نظر اسلام عزیز برسانند. و این نگرش،  ارمغان انقلاب اسلامی  برای جهان اسلام ،در پرتو هفته وحدت  بود.

می بینم  اكنون ، كه هزار و چهارصد و اندی از آن تاریخ می گذرد ، ملت ما ، در سالگرد این میلاد مقدس، پرشكوهترین مراسم ، گرم ترین مجالس و باصفا ترین تجمعات را به پا می دارند تا روح اخوت اسلامی درپبكره ی اجتماع ، بیش از پیش زنده نگهدارند.

رهبر معظم انقلاب  در سخنان خود به مناسبت  میلاد پيامبر اعظم(ص) و امام جعفر صادق (ع)؛  توطئه ها و تحرکات دشمنان اسلام برای جلوگیری از آزادی حقیقی و سعادت امت اسلامی را، پیچیده و چند بعدی خواندند و خاطرنشان می کنند: ایجاد اختلاف میان مسلمانان، محور اساسی ترفندهای استکبار است.¹

« نمونه بارز تلاش دشمن براي ايجاد فرقه‌هاي انحرافي در نقاط مرزي؛ به ويژه مناطق عرب نشين است تا انتقام خود را از مذهب تشييع بگيرد. دشمن از نفوذ مذهب تشييع در دنيا خشمگين است، و از راه های متفاوت تلاش میکند تاازمسیر  راه انداختن جنگهای داخلی، دامن زدن به اختلاف و ترویج تفکرات تکفیری، «پان عربیسم »مانع از الگوسازی انقلاب اسلامی  در بین ملت های مسلمان  منطقه شود .»

حضرت آیت الله خامنه ای مقابله با هر عامل ضد وحدت را تکلیف بزرگ شیعه و سنی و دیگر شاخه های مذهبی خواندند و خاطرنشان کردند: نخبگان سیاسی، علمی و دینی برای ایجاد وحدت در جوامع اسلامی، وظایف سنگینی برعهده دارند.

رهبر انقلاب در همین زمینه، «علمای دنیای اسلام» را به برحذر داشتن ملتها از اختلافات فرقه ای و مذهبی، «دانشمندانِ دانشگاهها» را به تبیین اهمیت اهداف اسلامی برای دانشجویان و «نخبگان سیاسی امت اسلامی» را به تکیه بر مردم و دوری از بیگانگان و دشمنان اسلام فراخواندند و تاکید کردند: امروز مهمترین مساله در دنیای اسلام، وحدت است.

ایشان با اشاره به خروج تدریجی ملتهای مسلمان از زیر بار سلطه مستقیم استعمارگران، هشدار دادند: مستکبران درصددند منافع دوران سلطه مستقیم را با سلطه غیرمستقیم سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تامین کنند.

حضرت آیت الله خامنه ای «بیداری و آگاهی»، را تنها راه سعادت امت اسلامی برشمردند و خاطرنشان کردند: امکانات فراوان، موقعیت جغرافیایی ممتاز، میراث تاریخی بسیار ارزشمند و منابع اقتصادی بی نظیر کشورهای اسلامی، می تواند در سایه وحدت و همدلی، عزت و کرامت و آقایی مسلمانان را رقم بزند.

ایشان پیروزی انقلاب اسلامی و استحکام الگوی جمهوری اسلامی را با وجود 35 سال توطئه های گوناگون مستکبران، از نشانه های آینده نوید بخش امت اسلامی دانستند و تأکید کردند: به فضل الهی ملت ایران و نظام اسلامی روز به روز قوی تر، ریشه دار تر و مقتدر تر خواهد شد.

نتیجه گیری که می توان از رهنمود های ارزشمند رهبر معظم انقلاب «مدظله العالی» گرفت اینست ؛ ما باید با راهگشا قرار دادن مشترکاتی همچون قرآن کریم ،وجود نبی مکرم اسلام و سیره عملی پیامبر که از عوامل اصلی وحدت بین مسلمین با هر مذهبی است از افراطی گری دوری و اعتدال را پیشه نماییم و خطوط قرمز را رعایت و در تعامل بیشتر با جامعه اسلامی همت ورزیم. نامگذاری هفته وحدت از این بابت بود که این هفته نقش تاثیر گذاری در تحقق امر وحدت و همدلی مسلمانان جهان را دارد از آنجا که افکار پلید دشمنان در جهان اسلام بر این می باشد که با ایجاد تفرقه میان اهل سنت و شیعه به این وحدت آسیب برساند نامگذاری چنین هفته ای نیاز مبرم و به عنوان یک تکلیف بر دوش تک تک ما مسلمانهاست که از هر گونه افراطی گری در حوزه های مذهبی پرهیز و بر انسجام مسلمین بکوشیم تا میلاد حضرت محمد (ص) تحکم بخش وحدت بین گروهها و فرقه های مذهبی علی الخصوص اهل تشیع و تسنن گردد.

لذا درموضوع وحدت، اخلاص در برابر خدا، تبعيت از ولايت فقيه و صداقت با مردم مي باشد و در اين رهگذر بصيرت انقلابي و هوش سياسي   محك تشخيص است.

در پايان ضمن تبريك مجدد اين ايام خجسته و با بركت، عزت و مجد اسلام و مسلمين و توفيق در تمسك به حبل المتين الهي يعني وحدت، همدلي و اخلاص و همراهي ملت شريف و پيروزي و موفقيت تشكل هاي ولايتمدار و انقلابي و استكبارستيز را از درگاه ايزد منان مسئلت مي نمايیم 

1.رهبر معظم انقلاب در دیدار با مسئولین نظام:

بسیج یك حركت اجتماعی است كه در هر جامعه ای با توجه به فرهنگ آن جامعه و به اشكال مختلفی در اثر شرایط خاص بوجود می آید . حتی در دوران صدر اسلام نیز به هنگام حمله كفار و منافقین علیه مسلمانان زمانی كه فرمان تشكیل نیروی مبارز علیه آنها داده می شود مسلمانان داوطلبانه در مساجد گردهم می آمدند تا توان خود را از نظر نیروی انسانی و تجهیزات نظامی برای مقابله با دشمنان اسلام بسیج كنند .
امام خمینی (ره) در این رابطه چنین می فرمایند :
« قضیه بسیج ، همان مساله ای است كه در صدر اسلام بوده است این مساله جدید نیست ، در اسلام سابقه داشته است و چون مقصد ما اسلام است ، باید هر جوانی یك نیرو باشد برای دفاع از اسلام و همه مردم و هر كسی در هر شغلی كه هست مهیا باشد برای جلوگیری از كفر و هجوم بیگانگان » .
( پرتو خورشید ، مركز مطالعات )
در طول تاریخ اسلام و ایران همواره دشمنان سعی كرده اند به اشكال مختلف از پیشرفت و ترقی مسلمانان جلوگیری كنند .
انقلاب اسلامی ایران كه الهام گرفته از اسلام ناب محمدی (ص) بوده از نخستین روزهای پیروزی با توطئه های گسترده و سازمان یافته دشمنان اسلام روبرو گردید . عظمت اهداف انقلاب و گستردگی توطئه های دشمنان ، ایجاب می كرد كه برای حفظ و سیانت از انقلاب اسلامی و ارزشها و اهداف آن در برابر شبیخون ابرقدرتها دفاع كند بنابراین بعد از پیروزی انقلاب اسلامی را درون اقشار میلیونی به طور خودجوش ، حركتی در جهت حفظ و حراست دست آوردهای انقلاب و پیروزی بزرگی كه نصیب امت اسلامی شده بود ، بوجود آمد . و بنابراین بسیج در دو مرحله شكل گرفت .
  در این رابطه پیدایش بسیج در دو مرحله قابل توجه است :
1- بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شاهد حركتی فرهنگی بودیم كه به واقع درجهت حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی مان به شمار می آید و در این مسیر شاهد تشكیل ارگانها و هسته های انقلابی نظیر سپاه ، كمیته های انقلاب و غیره بودیم كه نقش مردم در این حركت و تلاش چشمگیر و موثر بود به نظر می رسد بعد از رشد این نهادها مردم به این فكر می افتند
كه بایستی جهت كسب آمادگی در مقابله با دشمنان انقلاب آموزشهای رزم نظامی را ببینند و طبیعتا حركتی به نام بسیج در پایگاه ها و مساجد بوجود می آید كه آموزشهایی هم داده می شود..
2- مرحله دوم مصادف است با تصرف جاسوسخانه آمریكا كه با اشغال این لانه فساد توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام شیطان بزرگ برای نجات خود از وضعیت موجود به توطئه هایی علیه جمهوری اسلامی دست زد‌ ، از جمله حمله نظامی به طبس ، غافل از اینكه شن ها مامور الهی شده و این توطئه را خنثی كردند یا مثلا حصر اقتصادی كه این توطئه هم خود عاملی شد برای حركت هرچه بیشتر مردم در جهت خودكفایی جمهوری اسلامی ایران ، ترور شخصیت های اسلامی ، كودتا و حركتهای مذبوحانه گروهكهای چپ و راست ، « الحمد الله الذی حعل اعداءنا من الحمقا » ؛ خدا را شكر كه دشمنان ما را از احمق ها قرار داد و از حماقت آنها همین بس كه سنت « لا یتغیر الهی اینست كه صالحان و شایستگان وارثین اصلی زمین هستند ولی آنها غافلانه هر لحظه در پی تدارك حیله جدیدی بوده و هستند و امام همیشه در جهادمان با دید وسیع و پیامبرگونه شان بخوبی دریافته بودند كه شیطان بزرگ بیكار نمی نشیند لذا در 5 آذرماه 1358 تشكیل ارتش 20 میلیونی را صادر فرمودند . در این فرمان حركتهایی را كه به نام بسیج در جامعه مطرح بود تسریع نموده و انسجام بخشیدند و از آن تاریخ بود كه مسوولین به این فكر افتادند كه سازمانی به نیروهای موجود در جامعه بدهند و در پی فرمان امام امت ، زن و مرد ، پیر و جوان از نوجوان 12 ساله تا پیر 70 ساله عاشقانه فرمان رهبرشان را لبیك گفتند

بسیج به لحاظ لغوی به معنای سامان و اسباب ساز و سازمان جنگ : عزم و اراده ، آماده سفر شدن و آماده ساختن نیروهای نظامی یك كشور برای جنگ می باشد . ( دهخدا ، 1372 )
به نظر ما بسیج یك حركت منظم و سارمان یافته اجتماعی است كه با توجه به فرهنگ هر جامعه و به اشكال مختلفی در اثر شرایط خاصی مانند جنگ ، حوادث غیر مترقبه و حتی در زمان صلح و آرامش به صورت آماده باش بوجود می آید .
در جامعه ما نیز بسیج یك نهاد اجتماعی است . همانند خانواده كه به صورت عضوی از ساخت و نظام اجتماعی جامعه است به شمار می آید ، نهادی كه با هدف پاسداری از ارزشها و آرمانهای انقلاب اسلامی بوجود آمده است و انحلال آن جز در صورت انحلال جامعه اسلامی قابل تصور نیست .
در اساسنامه بسیج مستضعفین ، بسیج را به این صورت تعریف كرده اند :
« بسیج نهادی است تحت فرماندهی مقام معظم رهبری كه هدف آن نگهبانی از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن و جهاد در راه خدا و گسترش حاكمیت قانون خدا در جهان طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران و تقویت كامل بنیه دفاعی از طریق همكاری با سایر نیروهای مسلح و همچنین كمك به مردم هنگام بروز بلا و حوادث غیر مترقبه می باشد . » ( سپاه از دید قانون 1362 )
  
آرمان والا و ایده بلند و هدف عالی انقلاب اسلامی ما را چنین می سزد كه از چار چوب مرزهای ایران بگذرد و دروازه های ملل محروم و توده های مظلوم و مستضعف جهان را بگشاید و پیام آرامش بخش و رسالت انسانی و رهائی بخش خویش را بگوش جان آنها برساند و زمینه های حكومت عدل الهی و جهانی امام عصر (عجل الله فرجه) را آماده سازد . و از این روی ، بسیج تمامی نیروهای فعال و آمادگی جهت تحقق این آرمان ارزنده انسانی ، امری ضروری و طبیعی به نظر می آید .
و از اینجا بود كه امام خمینی (ره) این قلب تپنده انقلاب و پیام آور آزادی و كرامت و هویت اسلامی و انسانی این قرن جهت مبارزه همه جانبه با آمریكای جهانخوار كه هر روز برای گسترش تجاوزات و سبعیت خویش ، چنگ و دندان نشان می دهد و در رویارویی با همه ابرقدرتهای تجاوزگر و تیز ، رشد انقلابی نهضت اسلامیمان روز 5/8/58 را بسیج عمومی اعلام فرمودند و هدف از تشكیل بسیج را گفتند كه « مملكت اسلامی باید همه اش نظامی باشد و تعلیمات نظامی داشته باشد » و در حالت كلی می توان گفت كه هدف از تشكیل بسیج را قرآن بیان نموده و در سوره توبه آیه 40
می فرماید: « ‌انفروا خفاقا و ثقالا و جاهدوا باموالكم و انفسكم فی سبیل الله ذلكم خیر لكم ان كنتم تعلمون » ؛ با كیفیت مختلف حركت كنید و كوچ كنید در حالیكه با بار سبك هستید . مجهز باشید و جهاد كنید با مال و جانتان در راه خدا ، و یكی دیگر از هدف تشكیل بسیج را بازوی ولایت فقیه دانسته و تك تك اعضای بسیج را سلول های بافت ولایت فقیه می دانیم . بهر حال هدف از تشكیل بسیج را جذب آموزش ، سازماندهی نیروهای مردمی دانسته و اصلی ترین مساله بسیج ، بكارگیری نیروهای مردمی در ماموریتهای محوله با توجه شرایط سنی بسیجیان اعم از دانش آموزی ، دانشجویی ، كارگری ، كارمندی ، عشایر و غیره می باشد تشكیلات بسیج به علت ساخت مردمی از یك طرف و گستردگی آن از طرف دیگر باید طوری تنظیم شود كه هم در زمان صلح و هم در زمان جنگ بتواند كارآیی لازم را داشته باشد .
 بسیج از نگاه رهبر معظم انقلاب 
 بسيج در باب صدق ، امتحان صداقت را داده است؛ در جنگ تحميلى، در دفاع مقدّس كه روزگار سخت كشور بود، بسيج امتحان داد؛ بعد از دوران دفاع مقدّس و قضاياى بعد هم تا امروز بسيج همه‌جا امتحان صداقت خودش را داده است. سازمان بسيج و مجموعه‌ى بسيج نشان داده است كه صداقت دارد. البتّه بسيج به نظر ما محدود در همين تعدادى كه در سازمان بسيجند نميشود؛ خيلى‌ها هستند [كه‌] دلهايشان با شما است، شما را تحسين ميكنند، به شما احترام ميگذارند، قدر شما را ميدانند، در داخل سازمان بسيج هم نيستند؛ آنها هم بسيجى‌اند. آن كسانى كه ارزشهاى شما را قبول دارند، به آن ارزشها احترام ميگذارند، به زحمات شما، به خدمات شما، به مجاهدت شما احترام ميگذارند، آنها هم از نظر ما بسيجى‌اند. حضور در صحنه يكى از مهم‌ترين كارها است؛ توانايى‌هاى بسيج، توانايى‌هاى كارگشا و گره‌گشا است. امروز خوشبختانه در درون مجموعه‌ى بسيج، شخصيّت‌هاى برجسته‌ى علمى، شخصيّت‌هاى هنرى، شخصيّت‌هاى اجتماعى، شخصيّت‌هاى سياسى، فعّالان اجتماعى، متنفّذين در ميان مردم كم نيستند؛ بسيج، تا امروز يك مجموعه‌ى انسانى رو به رشد و رو به تعالى بوده است؛ بعد از اين هم بايد همين باشد.

پیشنهادات رهبر معظم انقلاب در باب بسیج
 توانايى‌هاى مجموعه‌ى بسيج را بايد بالا برد؛ الزاماتى وجود دارد: الزامات اخلاقى، الزامات رفتارى، الزامات عملى. الزامات اخلاقى، يعنى ما در درون خودمان اخلاقيّات نيكوى اسلامى را پرورش بدهيم؛ از جمله‌ى اين اخلاقيّات صبر است، از جمله‌ى اين اخلاقيّات گذشت است، از جمله‌ى اين اخلاقيّات حلم و ظرفيّت داشتن و جنبه داشتن است، از جمله‌ى اين اخلاقيّات تواضع است؛ اين خصوصيّات را در درون خودمان تقويت كنيم. الزامات رفتارى هم اين است كه همين خلقيّات نيكو را در عمل با مردم، در عمل با محيط، در تعامل با جامعه و انسانها به كار ببريم. امام صادق (عليه الصّلاة و السّلام) به اصحابش ميفرمود: جورى عمل كنيد در بين مردم كه هر كس شما را ميبيند، بگويد اينها ياران امام صادقند،(۱۳) رحمت خدا بر امام صادق، مايه‌ى تحسين براى ما بشويد. رفتار يكايك عزيزان بسيجى، شما جوانها، شما عناصر پاك، شما دلهاى پاكيزه و روشن، رفتار يكايك شما با آحاد مردم - كه خيلى‌هايشان همان‌طور كه گفتم به معناى واقعى كلمه بسيجى‌اند - بايد جورى باشد كه بگويند اينها پرورش‌يافتگان نظام اسلامى‌اند؛ مايه‌ى جلب محبّت، مايه‌ى جلب احترام براى نظام اسلامى و براى جمهورى اسلامى. اين الزامات عملى، الزامات جهادى، الزامات اجتماعى، كارهايى است كه بايستى انجام بگيرد؛ يعنى تقويت خصال نيك در خود، برخورد مهربان و خدوم و تحسين برانگيز با محيط، عمل جدّى در همه‌ى جبهه‌ها - هم در جبهه‌ى علم، هم در جبهه‌ى فعّاليّتها و خدمات مردمى، هم در جبهه‌ى كار، هم در جبهه‌ى سياست، هم در جبهه‌ى توليد - در هر جا كه حضور داريد، كار جدّى و بدون احساس خستگى و با پرهيز از تنبلى؛ كار كنيم. (۱)

منبع

تجربه 15 ساله فعاليت شوراها در شهرها و روستاها  نشان می دهد ،‌سطح انتظارات و توقعات مردم از شوراها بسيار متفاوت شده است و اين نهاد نوپا در طي سه دوره فعاليت، تجربيات مثبت و منفي بسياري براي مردم باقي گذاشته است. كارهاي خوب و مثبتي در روستاها و شهرستان شوش انجام شده و شوراها در اين مدت توانسته اند در فعاليت‌هاي عمران و آبادي روستاهای شهرستان شوش انسجامي ايجاد كنند. البته به ندرت موارد منفي هم اتفاق افتاده است، اما نكته اصلي اين است، امروز سطح توقع مردم از شوراها نسبت به دوره‌هاي قبلي بسيار متفاوت شده است و با شناختي كه از ظرفيت شوراها براي مردم حاصل شده و همچنين مشاهده شهرها و روستا و استان‌هاي ديگر که داراي شوراهاي موفق هستند، نوع نگاه  و توقع مردم تغيير كرده است، بنابراين هر شورايي كه در اين دوره مي‌خواهد فعاليت كند بايد موفق‌تر از شوراي قبلي عمل كند.

با عنایت به موارد مذکور، لازم و ضروری است که همه آحاد مردم بخصوص نخبگان، فارغ التحصیلان ، علما و فضلا  بطور فعال در شناسایی و انتخاب افراد شایسته با تخصص مربوط به توسعه شهری  و شهرسازی همت کنند ، تا ضمن جلوگیری از اشتباهات گذشته، روند مدیریت و توسعه شهرستان شوش  تسهیل شود. از آنجائیکه مشارکت شهروندان در مدیریت شهری براساس قانون موجود هر چهار سال یکبار می باشد، بر حساس بودن قضیه افزوده و اهمیت شرکت آگاهانه در انتخابات خردادماه را بیشتر روشن می کند. از لحاظ قانونی پس از انتخاب اعضای شورای شهر، شهروندان نمی توانند در نحوه مدیریت آنان دخالتی داشته باشند چرا که در قانون چنین امری پیش بینی نشده است. نظارت بر کار شوراها برابر قوانین مربوطه برعهدة وزارت کشور ـ فرمانداریها می باشد که آنها هم با لحاظ بعضی از مسائل سیاسی روزمره و یا... اقدام بهینه ای در کنترل و نظارت شورا ندارند.البته ورود مدیران ناکارآمد و بی تجربه و سپردن مسئولیت کلان به آنها در طول سالیان گذشته نیز از نقاط ضعف ماست، که هنوز هم ادامه دارد .تجربه اعتبارات دریافت شده  از منابع مصوب ، جهت اشتغال و توسعه در چند سال گذشته و عملکرد ناموفق و ضعیف این نوع مدیران  خود گواه بر صحت این ادعاست. مسائل شهر و شهرداری با وجود جنبه های مختلف فنی، اجتماعی، اقتصادی، حقوقی و قضایی آنقدر پیچیده است که خارج از توان یک مدیر بی تجربه است تا کلیه مصوبات شورای شهر را با قوانین مربوطه و وظایف آنها منطبق نماید و اقدام شایسته معمول دارد.

 "مواظب باشیم" صف بندی های کنونی ما را از ضرورت های ایجاد حماسه سیاسی غافل نکند و با بصیرت از میان  واجدین شرایط  ، فارغ التحصیلان و نخبگانی  که دارای طرح و برنامه مطابق با چشم انداز 20 ساله کشور هستند  افرادی را انتخاب کنیم

شورای شهرستان ، مغز متفکر توسعه و آبادانی یک شهرستان است و در یک دوره چهارساله  که مصادف با دهه چهارم انقلاب (دهه توسعه و عدالت ) است ،ضرورت دارد افرادی برگزیده شوند که  در درجه اول شرایط عمومی و صلاحیت لازم را داشته باشند ، فارغ از تعصبات قومی و قبیله ای باشند ، دیدگاه مادی و منفعت طلبانه نسبت به جایگاه شورای شهر نداشته باشند و به کار جمعی و گروهی اعتقاد داشته باشند، زیراشوراها در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ازجایگاه رفیعی برخوردارند و نقش تاثیرگذار آنها در اداره شهرها و روستاها و توسعه و عمران ، بر هیچ کس پوشیده نیست .این شوراها هستند که در برنامه ریزی ها و مدیریت های شهری و روستایی در کمک به حل مشکلات مردم و بهبود زندگی آنها نقش آفرینی می کنند.

در سالهای گذشته شاهد بودیم مدیران تحمیلی ناکارآمد برای حفظ سمت و پنهان سازی کارنامه ضعیف خود، شکاف های قومیتی را در این شهرستان تشدید نموده اند و ناخواسته در پازل دشمن  گام برداشته اند ، باعث عدم خروجی مناسب در تصمیم گیریها و برنامه ریزی دراز مدت در این شهرستان شده اند ، بطوری که شهرستان شوش ، مطابق بابرنامه 20 ساله و افق 1404  در محبث توسعه شهری و روستایی ، نسبت به شهرستانها مجاور  عقب افتادگی دارد.و برای جبران و پیوستن به برنامه ریزی های کلان کشوری و استانی  لازم است ، در انتخاب افراد واجد شرایط دقت کنیم ، ملاک  قبیله و طایفه  نباشد  ملاک برنامه محوری افراد ، شایستگی ، تحصیلات و تخصص  باشد، تا در آینده شهرستان شوش، به یک شهرستان توسعه یافته مطابق با چشم انداز 20 ساله کشور تبدیل شود .

 امروزه شاید،طرح  مسائل قومی و قبیله ای تنها سایه ای باشد جهت بهره برداری افراد ناتوان و فرصت طلب ، و کارائی لازم را جهت انتخاب افراد نداشته باشد.

 الگوی ایران اسلامی  واصول  نظام مقدس جمهوری اسلامی با هویت جهادی و ارزشی  مورد توجه بیداری اسلامی در دیگر کشورها ست و بدخواهان واستعمارگران کور دل، سخت از این قضیه نگران و هراسانند .

دامن زدن به شکاف قومیتی ، قطعه ای از پازل دشمنان قسم خورده ملت ایران است ،که با هویت تجزیه طلبی آن طرف دنیا، برایش هزینه ها می شود . مدیران کلان اجرایی در خلق حماسه سیاسی خرداد 92 وظیفه ای بس سنگین دارند و نباید  درگیر مسائل حاشیه ای شوند و از آن غفلت کنند. 

ادامه دارد  

مقام معظم رهبری (مد ظله العالی)در نوزدهم دیماه ، پيروزيها و موفقيتهاي سه دهه اخيرجمهوری اسلامی  را، جلوه هايي از تحقق وعده هاي نصرت الهي دانستند و با استناد به آيات متعدد قرآن افزودند: ملتهاي مؤمن، هوشيار و با استقامت در زمان متناسب، قطعاً و يقيناً از ياري پروردگار برخوردار مي شوند و اين حقيقت، سنت تغيير ناپذير الهي است و بر اساس همين سنت الهي ملت ايران در اين مرحله وهمه مراحل ديگر بر دشمنان خود پيروز خواهد شد.

ايشان در تحليل عوامل تأثيرگذار در تقابل دولتهاي مستكبر با ملت ايران، هوشياري و زيركي ملت را كاملاً ضروري دانستند و خاطرنشان كردند: بايد با «تقواي جمعي ، مراقبت و هوشياري همگاني»، متوجه طرحهاي دشمن باشيم و اجازه ندهيم هيچ مسئله اي، حواسمان را از دشمن پرت كند.

رهبر عظیم الشان انقلاب، توصيه ها و تأكيدات مكررشان به مسئولان، مطبوعات و پايگاههاي اينترنتي را براي پرهيز از سرگرم كردن مردم به مسائل فرعي و نادرست، يادآوري كردند و افزودند: همه اين توصيه ها، بخاطر اين است كه بايد حواسمان به دشمن جمع باشد تا بفهميم كه دنبال چه طرح و هدفي است.

همه‌ی اسناد موجود نشان از آن دارد كه غربی‌ها نوعی «مدیریت هوشمند» را برای این دور از انتخابات در ایران به كار بسته‌اند و مترصد تعیین شرایط لازم برای رسیدن به جمع‌بندی آخر خود در این باره‌اند. بی‌شك مدیریت هوشمند در این راهبرد كاملاً اقتضائی بوده و بر اساس شرایط داخلیِ محیط هدف، كنشگر را به تصمیم می‌رساند. [1]

بررسي رفتار و گفتار مستكبران، نشان مي دهد كه ذهن دشمن بر انتخابات مهمي كه 5 ماه ديگر يعني در خرداد 92، برگزار مي شود،‌متمركز شده است.

آیا واژه (انتخابات آزاد) رمز شب است؟

«فتنه‌ی 92» به كارگردانی و بازیگری چه كسانی روی صحنه خواهد رفت؟

تحلیل پیش رو به ارزیابی راهبرد طرف خارجی، به ویژه آمریكا و بازوهای داخلی آن درباره‏ی انتخابات ریاست جمهوری در ایران، با توجه به مجموعه‌ داده‌های موجود، می‏پردازد.

در این تحلیل به وضوح مشاهده می‌شود برای غرب بسیار حیاتی است ‏كه بتواند با استفاده از فرصت انتخابات ریاست جمهوری مجدداً گزاره‏های كلیدی فتنه‌ی انتخابات گذشته  را در ذهن مردم احیا و تثبیت نماید.

 در این زمینه شاید جدی‌ترین نشانه‌ها را باید در انتشار سرمقاله‌ای دانست كه در ارگان وابسته به ناتو منتشر شد. در۲۳دسامبر ۲۰۱۲(3 دی‌ماه سال جاری) «آلون‌بن» در سرمقاله‌ی «المانیتور»، در اعترافی زودهنگام، «هدف نهایی غرب» از فشارهای گوناگون بر نظام ایران را زمینه‌سازی برای «آغاز ناآرامی خیابانی» در ایران ذكر كرده و نوشته است:

«مشاهده‌ی پیشرفت‌های ایران موجب شد برخی در نیروهای دفاعی، پارادایم جدیدی را مطرح كنند كه به جای توانایی‌های فیزیكی، بر انگیزه‌های ایران تمركز می‌كند. در واقع این پارادایم تصدیق می‌كند كه توسل به نیروی نظامی به تنهایی حاوی پاسخی راضی‌كننده برای چالش ایران نیست.

این پارادایم، با اذعان به اینكه اعمال تحریم‌های جامعه‌ی بین‌المللی علیه ایران نقطه‌ی شروع فشار بر حكومت این كشور است، خواستار تشدید فشار بین‌المللی از طریق تحریم‌های بیشتر در كنار فعالیت‌های مخفی علیه برنامه‌ی پرسنل، تأسیسات هسته‌ای و نیز ارکان ،جمهوی اسلامی  ایران است. با توجه به احتمال روزافزون وقوع بهار عربی در خیابان‌های تهران، تركیب فشار اقتصادی و سیاسی می‌تواند ایران را به بازنگری در برنامه‌ی هسته‌ای متقاعد كند.»

غربی‏ها فضای داخلی ایران را در ماه‌های منتهی به انتخابات بسیار پُرالتهاب و تحولات آن را غیرقابل پیش‏بینی ارزیابی می‏كنند. در عین حال این نكته‏ قطعی است كه هدف كلان غرب سوق ‏دادن كشور به سمت فضایی است كه هر چه بیشتر به فضای سال 88 شبیه باشد. با این تفاوت كه آسیب‌های فتنه‌ی 88 در راهبرد اخیر غرب ترمیم شده است؛ به شكلی كه حاصل همه‌ی پروژه‌های علیه ایران در نقطه‌ی انتخابات به پیروزی سناریوی غرب منتهی شود؛ سناریویی كه باید آن را تركیبی از انواع گزینه‌ها و مدل‌های موجود دانست كه شاه‌كلید آن «بستر انتخابات» است.

  این اما همه‌ی ماجرا نیست. تصویر واضح‌تری از سناریوی غرب برای انتخابات ۹۲ ایران را باید در مصاحبه‌ی «نوام چامسكی» با شبكه‌ی سلطنتی بی‌بی‌سی فارسی جست‌وجو كرد. با تدقیق در گفته‌های این استراتژیست آمریكایی می‌توان از برنامه‌ی سازمان‌های جاسوسی غرب برای فتنه‌انگیزی در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ پرده برداشت.سؤالات جهت‌دار بی‌بی‌سی از چامسكی درباره‌ی جریان فتنه، آن هم چند ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری در سال ۹۲، به خوبی از برنامه‌ی بازوی جنگ روانی MI6 علیه نظام اسلامی خبر می‌دهد.

نوام چامسكی ‌ـ‌كه به فیلسوف آنارشیست (هرج‌ومرج‌طلب) معروف است‌ـ‌ در جواب خبرنگار بی‌بی‌سی، ضمن فاش ساختن برنامه‌ی سازمان جاسوسی سیا برای تنفس مصنوعی به پیكر بی‌جان فتنه، می‌گوید:«درباره‌ی ایران من از جزئیات اطلاع ندارم، اما شك دارم كه جنبش سبز كاملاً خاموش شده باشد. فكر می‌كنم اگر عمیق‌تر نگاه كنیم، می‌بینیم كه مردم هنوز دارند تلاش می‌كنند. فكر می‌كنم كه بتوانند راه‌های جدیدی برای ادامه‌ی این جنبش پیدا كنند.»[2]

 روزنامه‌ی انگلیسی «فایننشال تایمز» نیز در سرمقاله‌ی منتشرشده در 28 دسامبر (8 دی1391) به صراحت اعلام می‌دارد كه امید غرب به انتخابات ریاست جمهوری در ایران است. این روزنامه می‌نویسد: «یك موضوع حائز اهمیت برای ایران و هم از جهاتی حائز اهمیت برای آمریكا، برگزاری‌ انتخابات ریاست جمهوری ایران در ماه ژوئن سال آینده است كه نتیجه‌ی آن كاملاً غیرقابل پیش‌بینی‌ است، به خصوص اگر اپوزیسیون بتواند سازمان‌دهی مؤثری برای انتخابات داشته باشد. نتیجه هر چه باشد، احتمال بروز اعتراضات و خیزش‌های مردمی، نظیر اتفاقی كه در انتخابات سال 2009 روی داد، می‌رود.»

 دیوید كوهن، معاون امور مبارزه با جرایم مالی و تروریسم وزارت خزانه‌داری آمریكا، هم هدف غرب از تحریم‌ها را «تغییر محاسبات سیاسی ایران» عنوان كرده و گفته است:‌ «هدف ما این نیست كه تولید ناخالص داخلی آن‌ها [ایران] را تحت تأثیر قرار دهیم، بلكه هدف، تحت تأثیر قرار دادن محاسبات سیاسی آن‌هاست.»[3]

 غرب به این جمع‌بندی رسیده كه برای وادار كردن ایران به عقب‌نشینی، تحریم‌ها بسیار مؤثرتر از جنگ سخت است. در این راستا، كوهن می‌گوید اعمال تحریم علیه ایران یك استراتژی «خیلی بهتر از جنگ است.»[4]

 پال هیرشسان، سخن‌گوی وزارت خارجه‌ی اسرائیل، نیز علی‌رغم تمایل بسیار این رژیم جعلی برای حمله‌ی نظامی، از جمع‌بندی این رژیم در ناكارآمدی برخورد نظامی با ایران پرده برداشته و اذعان كرده است:‌ «اگر بخواهیم از جنگ و درگیری نظامی پرهیز كنیم، تحریم‌های اقتصادی سنگین‌تری باید اعمال شود.»[5]

 در این زمینه شاید گفت‌وگوی تخصصی «مارك كاتز»، استاد علوم سیاسی و نظامی دانشگاه «جورج ماسان» آمریكا، با شبكه‌ی CNN در زمره‌ی اسناد كلیدی باشد كه ناظر بر سناریونویسی غرب برای انتخابات آتی ایران قابل ارزیابی است. وی در این گفت‌وگو به تحلیل «سه بحران» در سال 2013 می‌پردازد كه به زعم وی، جمهوری اسلامی درگیر آن‌ها خواهد شد. وی مدعی است این بحران‌‌ها به حدی جدی هستند كه ایران را تحت تأثیر قرار خواهند داد. او سپس بحران‌ها را این گونه بیان می‌دارد:

 1. اغتشاش عمومی بعد از انتخابات.

  2. مسائلی كه در خصوص جایگاه رهبری رخ می‌دهد.

 3. مسائل هسته‌ای ایران و احتمال حمله‌ی نظامی آمریكا و اسرائیل.

 پیشگویی‌های كاتز به همین جا ختم نمی‌شود. وی با ارائه‌ی الگویی از اعتراضات كشورهای منطقه، پیاده‌سازی همان سبك از اعتراضات را در ایران پیش‌بینی می‌كند: «سقوط رهبران طولانی‌مدت در مصر، تونس، لیبی، یمن و احتمالاً سوریه در اواسط سال 2013 الگوهایی جهت دستیابی به آنچه آشوب‌های عمومی می‌خواستند فراهم كرد. مردم ایران تلاش‌های محسوس‌تری را در واكنش بر نتیجه‌ی غیرقانونی بودن انتخابات ریاست جمهوری در سال 2013 شروع خواهند كرد، درست مانند اتفاقی كه در سال 2009 رخ داد.»

 ایجاد بحران «مشروعیت» در ایران مسئله‌ای است كه استاد علوم سیاسی دانشگاه ماسان آمریكا، در زمره‌ی اهداف راهبردی غرب در سال 92، به آن اشاره كرده و به صراحت از دولت‌های غربی خواسته است كه این فرصت را جدی تلقی كنند:

 «مسئله‌ی اصلی در خصوص این بحران‌ها تأثیری است كه هر كدام از آن‌ها می‌تواند بر روی قدرت و ثبات رژیم جمهوری اسلامی بگذارد. آشوب‌های سیاسی داخلی، كه در نتیجه‌ی واكنش منفی مردم به نتیجه‌ی انتخابات قریب‌الوقوع ریاست جمهوری ایجاد می‌شود، می‌تواند به طور جدی مشروعیت رژیم انقلاب اسلامی را مشخص كند و حتی منجر به سقوط این رژیم شود؛ البته اگر روندی شبیه به آشوب‌های موفق بهار عربی پدیدار شود. همچنین واكنش منفی مردم به رهبری می‌تواند مشروعیت این رژیم را مشخص كند... دولت‌های غربی و به خصوص ایالات متحده‌ی آمریكا، كه نگرانی اصلی‌اش ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای است، با دقت بررسی می‌كنند كه چگونه سیاست‌هایشان روی بحران مشروعیت رژیم جمهوری اسلامی، كه در سال 2013 با آن روبه‌رو می‌شود، تأثیر خواهد گذاشت.»

  چرا انتخابات آتی ریاست جمهوری ایران برای غرب اهمیت دارد؟

 با نگاهی كوتاه به بخشی از مطالب و گفته‌های مقام‌های غربی در خصوص انتخابات ایران، حال این پرسش مطرح می‌شود كه چرا انتخابات آتی ایران تا این حد برای غربی‌ها مهم است و چرا آن‌ها تلاش وسیعی را برای تأثیرگذاری بر انتخابات صورت داده‌اند. براساس ارزیابی های اندیشكده برهان، پاسخ این پرسش را در 5 محور میتوان بیان كرد:

 1. ورود ایران به فاز مصونیت

 عبور از مرحله‌ی حساس كنونی، ایران را در منطقه‌ی مصونیت قرار می‌دهد و ایران را آسیب‌ناپذیر خواهد كرد. این مسئله در افول سریع‌تر هژمونی آمریكا و بر هم زدن ساخت هندسه‌ی قدرت جهانی، تقویت محور مقاومت و فزایندگی امواج بیداری اسلامی در منطقه‌ تأثیری گسترده و برگشت‌ناپذیر خواهد داشت. این مهم حتی در آخرین سند شورای امنیت ملی آمریكا نیز با اشاراتی مورد توجه قرار گرفته است.

 همچنین «توماس پیكرینگ»، معاون سابق وزارت امور خارجه‌ی آمریكا در امور سیاسی، در بخشی از مصاحبه خود با اندیشكده‌ی صهیونیستی «بگین سادات» اعتراف كرده كه ایران در حال تبدیل شدن به یكی از قدرت‌های جهانی است: «اگرچه آمریكا به مدت چندین دهه قدرتی مهم در دنیا تلقی می‌شد، اما اكنون ایران در حال ظهور به عنوان بازیگر منطقه و جهان است.»

 نفوذ ایران به قدری برای آمریكا گران تمام شده است كه اخیراً اوباما قانون مقابله با نفوذ ایران در آمریكای لاتین را تصویب كرد. طبق این مصوبه، وزارت امور خارجه‌ی ایالات متحده، بر اساس قانونی كه قانون‌گذاران آمریكا چند ماه قبل با عنوان «قانون مقابله با ایران در نیم‌كره‌ی غربی» تدوین كردند، موظف است ظرف ۱۸۰ روز طرحی راهبردی را برای «حل مسئله‌ی حضور و گسترش فعالیت خصمانه‌ی ایران» در منطقه‌ی آمریكای لاتین تدوین كند.

   2. انتخابات به مثابه‌ی بلندگوی رایگان

 انتخابات در ایران حاشیه‌ی امنیتی به نسبت بالایی را برای سلایق گوناگون سیاسی پدید می‌آورد‌‌. از این منظر، فرصت بی‌بدیلی برای طرح بسیاری از گزاره‌ها با افكار عمومی مهیاست.

   3. بازی تركیبی انحراف، فتنه و اصلاح‌طلبان برای تغییر ساختار

  تجربه‌ی «بازی با یك دست» از سوی غرب، طرف خارجی را به این راهبرد رهنمون ساخته است كه علاوه بر بهره‌گیری از ساختارشكنی جریان انحراف، مجدداً توجه به اصلاح‌طلبان را در دستور كار خود قرار دهد و انتخابات را فرصتی گران‌سنگ برای خروج این جریان از انزوا و ورود مجدد به فاز جدیدی از «عملیات نفوذ در حاكمیت» ارزیابی كند.

 در این ارتباط، «رابرت ساتلوف»، مدیرعامل اندیشكده‌ی آمریكایی «واشنگتن»، حین سخنرانی در یك مجمع سیاسی، به اوباما پیشنهاد داده است كه در دور دوم ریاست جمهوری خود، توجه بیشتری به گروه‌های معترض ایرانی از جمله جنبش سبز كند. وی یكی از شش تغییر موقعیتی كه می‌تواند منطقه‌ی خاورمیانه را دگرگون كند بدین شرح توضیح می‌دهد:

 «حركت دوباره‌ی موج سبز: یكی دیگر از فرصت‌های مناسب برای آمریكا، شروع دوباره‌ی اعتراضات سیاسی به خاطر انتخابات در ایران است. این بار واشنگتن باید راه‌هایی برای تشویق، برقراری ارتباط و حمایت از معترضان پیدا كند. این اقدام دست‌ كم بر افزایش فشار بر حاكمان ایران برای دستیابی به راه‌حلی دیپلماتیك در خصوص بحران اتمی كمك می‌كند، حتی می‌تواند باعث حركت خودجوش داخلی برای تغییر سیاسی حكومت باشد.»

 4. زمینه‌های آنومی اقتصادی و آشفتگی اجتماعی

  اجرای سناریوی هوشمند و چندمرحله‌ای بی‌ثبات‌سازی از درون، با گذار از مرحله‌ی آنومی اقتصادی به آشفتگی اجتماعی و پس از آن، اعتراضات سیاسی در فضای پرهیجان انتخابات محتمل‌تر است.

 «آویگدور لیبرمن»، وزیر امور خارجه‌ی رژیم جعلی اسرائیل، هم‌زمان با شروع اعتراضات موقتی بازار تهران، در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی، از كشورهای غربی خواست كه «از ایرانیان معترض حمایت همه‌جانبه‌ی مالی و دیپلماتیك كنند.»[6]

  در این میان اما تعبیر قابل تأمل در این باره بدین شرح مطرح شده است: ‌»مهندسی معكوس شورش، تئوری جدید براندازی از درون است كه نقشه‌ی راه آن اتصال شبه‌شورش‌های بورژوازی در مركز به شورش‌های حاشیه است و تمركز اصلی، عملیات غیرمرگ‌بار اقتصادی برای ایجاد نارضایتی در حاشیه‌ها و طبقات فرودست اقتصادی است. جریان فتنه و حلقه‌ی انحرافی دو نیروی مكمل این پازل ضدامنیتی هستند.»[7][8]

  حسین باستانی نیز پیرامون دورنمای اعتراضات خیابانی در ایران می‌نویسد: «افزایش فشارهای اقتصادی باعث تغییر در الگوی حركت‌های اعتراضی در ایران می‌شود. ممكن است به جای معترضان سیاسی بعد از انتخابات، كه از قشر متوسط بودند، معترضان اقتصادی از طبقات پایین به میدان بیایند.»[9]

  «شرمن»، نماینده‌ی دمكرات كنگره‌ی آمریكا، از سوی دیگر می‌گوید: «ما مایل به سقوط رژیم ایران به شكل سقوط شاه با حضور میلیونی مردم در خیابان‌های تهران هستیم و این سناریویی است كه تحریم‌ها قصد به وجود آوردنش را دارد.»[10][11]

  در این میان، عمق این ماجرا زمانی روشن می‌شود كه بدانیم چندی پیش «جیلیان برنز» به عنوان مسئول امور ایران در شورای اطلاعات ملی آمریكا تعیین شد كه نقش وی در عملی كردن این بخش از خواسته‌ی غرب بسیار حائز اهمیت است. پس از این انتصاب بود كه وزارت اطلاعات، با انتشار گزارشی، به بررسی رویكرد‌ها و برنامه‌ی كاری برنز و برخی اقدامات وی، از جمله توصیه درباره‌ی فعال شدن زیرساخت‏های جریان فتنه در جهت گسترش نارضایتی اقتصادی در ماه‌های منتهی به انتخابات ریاست جمهوری پرداخت.[12]

 یكی دیگر از بازیگران آمریكا برای به ثمر نشاندن این خواسته، بدون شك، سازمان منافقین است. «ریچارد سیلورستین»، روزنامه‌نگار مشهور یهودی، چندی پیش در مقاله‌ای كه در روزنامه‌ی انگلیسی «گاردین» منتشر شد، درباره‌ی نقش منافقین در ایران نوشت: «یكی از منابع اسرائیلی كه یكی از وزرای سابق اسرائیل و افسر IDF (نیروهای دفاعی اسرائیل) بوده به وی گفته است كه موساد سال‌ها از این سازمان استفاده می‌كرده تا هم اسنادی منتسب به دولت ایران را منتشر كنند و هم اقدامات خراب‌كارانه‌ای علیه شخصیت‌های مهم ایرانی انجام دهد.»

   5. برجسته‌سازی ناكارآمدی كلیدی برای بحرانی خواندن مشروعیت

  با توجه به موارد مطروحه‌ی قبلی، چنانچه مراحل قبل با موفقیت به انجام برسند، سطحی از «بحران ناكارآمدی» در نظام پدید می‌آید و مرحله‌ی تكمیلی آن «بحران مشروعیت» خواهد بود.

 پُر واضح است كه غرب تلاش دارد در این هنگامه، با بهره‌گیری از فشار تحریم‌ها در این بخش، به عملیاتی ساختن بخش نهایی راهبرد خود بپردازد. چندی قبل روزنامه‌ی «واشنگتن‌پست» به نقل از یك مقام رسمی ارشد آمریكا، این بخش از راهبرد غرب را بدین شرح افشا كرد كه هدف دولت اوباما در اعمال تحریم‌ها بر ضد ایران، تضعیف نظام این كشور از راه تحریك و برانگیختن نارضایتی عمومی در ایران است. وی در ادامه تأكید كرده است كه «هدف این تحریم‌ها ایجاد نفرت و نارضایتی در خیابان‌های ایران» است.

 بی‌گمان همه‌ی این موارد مبتنی بر بازنگری استراتژی آمریكا در قبال جمهوری اسلامی است كه توسط تیم امنیتی اوباما، پس از وقوع فتنه در ایران، انجام گرفت. مواد اصلی این سناریو عبارت‌اند از:

 الف) تأكید بر به‌كارگیری تهدیدات پیوسته و هوشمند (تهدیدات تركیبی و هم‌افزا)

 ب) تأكید مقامات كاخ سفید بر بهره‌گیری از تحولات داخلی (خصوصاً جریان فتنه) در كنار تحریم‌ها و تهدیدات نظامی

ادامه دارد

منبع

[1] http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=contentShow&id=10242

[2]http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/12/121204_u07_noam_chomsky_interview_bbcpersian.shtml

[3] http://www.radiofarda.com/content/f4_us_sanction_reduce_iran_oil_export/24707010.html

[4] همان.

[5] http://ir.voanews.com/content/israel-premier-visits-europe-to-talk-about-iran/1519562.html

[6] http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/10/121004_l20_kf_israel_iran.shtml

[7] پیام فضلی‌نژاد، ٨ دی 1391، همایش شورای نگهبان در مشهد.

 [8] http://www.nasimonline.ir/NSite/FullStory/News/?Id=459838

[9] http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/07/120724_l39_analysis_neyshabour_unrest.shtml

[10] شرمن در مصاحبه با بی‌بی‌سی، 14 مرداد 91.

[11] http://jamnews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=99660&Serv=26

[12] http://isna.ir/fa/news/91071711251

در گزارش مراكز مطالعاتی آمریكا، بر تحریم اقتصادی برای متوقف كردن ایران و عقب نشینی از توسعه برنامه هسته ای خود، تأكید زیادی شده است. غربیها امیدواری زیادی به میزان اثرگذاری این تحریم ها دارند. نكته واضح این است كه اغلب دشمن اقتصاد كشور را شكننده می داند و تمركز فشار بر آن را راه مناسبی برای مقابله با جمهوری اسلامی تلقی می كند.

 اندیشكده رند در گزارشی ...  طی یك ماه گذشته مسائل حساسی در تقابل ایران با سلطه گری غرب و آمریكا رخ داده است. مسائلی همچون تشدید تحریم های غرب علیه ایران و دست گذاشتن بر موضوعات حساسی همانند تحریم بانك مركزی ایران و تصمیم به تحریم نفت ایران، هشدار ایران به غرب با برپایی رزمایش دریایی ارتش و سپاه و بستن شیر نفت به روی فرانسه و انگلیس از سوی جمهوری اسلامی ایران و بالارفتن قیمت نفت به دنبال این موضوع، از جمله مهم‌ترین رخدادهایی است كه در یك ماه گذشته بین ایران و جبهه غربی به وجود آمده است. این مسائل در مراكز مطالعاتی آمریكا دستمایه ارزیابی سیاستهای كاخ سفید در فشار بر ایران شده است. در این نوشته محورهای مهم این ارزیابیها را مرور می‌كنیم تا از آخرین تحلیلها و تصمیمات آمریكایی‌ها درباره جمهوری اسلامی مطلع شویم:
 الف) افزایش روند قدرت یابی ایران
 حرف غیرمستقیم كارشناسان در اغلب ارزیابیهای مراكز مطالعاتی آمریكا و انگلیس، گویای روند رو به افزایش قدرت جمهوری اسلامی و ناتوانی غرب در پیشگیری از این روند است. مراكز مطالعاتی غرب، توان جمهوری اسلامی در غنیسازی 20 درصدی اورانیوم، تجهیزات نظامی، تسلط ایران بر تنگه هرمز و قدرت نفتی ایران را از مهمترین عوامل قدرت جمهوری اسلامی میدانند و بنابراین همه فكر و توان خود را بهكار می‌گیرند تا چگونگی مقابله با این عوامل را دریابند
1) قدرت نظامی ایران و توانمندی آن در بستن تنگه هرمز
 در این زمینه اندیشكده «نیو امریكن سكیوریتی» در مقاله‌ای به قلم «دیوید ایزنبرگ» می‌‌نویسد: «بر اساس گزارش اخیر یك مؤسسه تحقیقاتی مستقل و غیرانتفاعی سیاست عمومی در واشنگتن، توانایی پس از جنگ سرد ارتش آمریكا برای اعمال قدرت در خارج از كشور با چالش‌های كمّی بر سر آزادی عمل آنان، ممكن است به‌سرعت در حال اتمام باشد. براساس گزارش «مركز ارزیابی‌های راهبردی و بودجه‌ای» آمریكا، ایران مشغول سرمایه‌گذاری روی توانایی‌های جدیدی است كه می‌‌تواند برای جلوگیری، تأخیر یا ممانعت از عملیات نظامی مؤثر آمریكا در خلیج‌فارس به كار برده شود. دستیابی ایران به سلاح‌هایی برای جلوگیری از دسترسی به خلیج‌[فارس]، واپایش (كنترل) جابه‌جایی نفت و گاز در منطقه و فشار و تهدید، نگرانی زیادی برای آمریكا و شركای امنیتی آن ایجاد كرده است.»
  این گزارش میافزاید: «اگر ایران برای مدتی طولانی در حمل و نقل خلیج‌[فارس] اختلالی ایجاد نكند، باز هم می‌‌تواند اثری ویران‌كننده داشته باشد. گزارش اخیر صندوق بین‌المللی پول نشان می‌‌دهد بستن تنگه هرمز از سوی ایران «بخش عمده‌ای از ظرفیت ذخیره اوپك را از بین خواهد برد... راه‌های جایگزینی وجود دارد، اما فقط برای بخش كوچكی از نفت جا‌به‌جا شده از طریق تنگه و كاربردی كردن این راه‌ها زمان‌بر است و در عین حال، هزینه حمل‌ونقل به طور چشمگیری افزایش خواهد یافت.»
 این گزارش ادامه می‌‌دهد: «بستن تنگه هرمز انجام خواهد شد و بازارها این موضوع را مقدمه افزایش شدید تنش‌های ژئوپولیتیك در جهان شامل اختلالی بسیار بزرگ‌تر و بی‌سابقه می‌‌دانند.» گزارش صندوق می‌‌افزاید: «اختلال در تأمین منبع احتمالاً اثر بسزایی بر قیمت‌ها خواهد داشت كه نهتنها به دلیل اختلاف در عرضه و تقاضا در كوتاه‌مدت، بلكه به خاطر اوضاع كنونی میانگیرها در بازار نفت است.» این گزارش باعنوان «عملیات از راه دور برای خنثی‌سازی تهدیدهای ضد دسترسی- ضد ورود ایران» بیان می‌‌دارد كه ایران چندین دهه است برای مقابله نظامی احتمالی با آمریكا آمادگی دارد. ایران به جای مقابله نظامی مستقیم كه جنگ میان ضعف‌های ایران و قدرت آمریكا است، یك راهبرد «نامتقارن» ضددسترسی- ضد ورود را ایجاد كرده است كه برای جلوگیری از ایجاد پایگاه‌های نیروهای آمریكایی و آزادی عمل در مانور دریایی، فناوری پیشرفته را با تاكتیك‌های چریكی ادغام می‌‌كند.»
 این گزارش بیان می‌‌‌دارد: «توقف صادرات نفت ایران به كشورهای سازمان همكاری اقتصادی و توسعه (OECD) بدون جایگزینی برای موازنه ممكن است در ابتدا، با جایگزینی تدریجی دیگر تأمین‌كنندگان یا آزادسازی منابع اضطراری، باعث افزایش 20 الی 30 درصدی قیمت نفت شود.» همچنین تأكید می‌‌كند كه «بستن تنگه هرمز می‌‌تواند با محدود كردن جایگزینی از سوی دیگر تأمین‌كنندگان در منطقه، باعث افزایش بسیار بیشتر قیمت نفت شود.»بر اساس اظهارات «پاتریك كرونین»، یكی از مشاوران ارشد اندیشكده «نیو امریكن سكیوریتی»، «اگر بتوانید جریان نفت را حتی برای چند هفته قطع كنید، اقتصاد جهان دچار ركود می‌‌شود. این بهای زیادی است؛ بدون اغراق چنین خواهد شد.» بر اساس گفته‌های «كرونین»، كشتی‌های جنگی تنها گزینه ایران برای ایجاد اختلال نیست. وی در یك مصاحبه تلفنی با «آسیا تایمز آنلاین» اظهار كرد: «بستن تنگه هرمز را فراموش كنید. می‌‌توانید زیرساخت‌های نفتی عربستان سعودی را مورد حمله قرار دهید؛ این كار اثر شدیدی خواهد داشت.»
 2) محاسبه سایر مؤلفه های قدرت ایران
 در ادامه مقاله، دیوید ایزنبرگ، بر مبنای گزارش «مركز ارزیابی‌های راهبردی و بودجه‌ای» آمریكا، بهقدرت جمهوری اسلامی دور از مرزهای خود اشاره میكند و مینویسد: «همان‌طور كه بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند، ایران می‌‌تواند شبكه‌های گروه‌های نیابتی شیعه تحت فرمان خود در سراسر جنوب غربی آسیا را نیز برای انجام عملیات و دامن زدن به شورش در كشورهایی كه هم‌راستا با آمریكا باقی مانده‌اند، بسیج كند. اگر ایران، عوامل نیابتی خود را به راكت‌های هدایت‌شونده، توپخانه، خمپاره‌انداز و موشك (G-RAMM) مجهز كند، این گروه‌ها می‌‌توانند بسیار خطرناك شوند. دیگر گروه‌ها، مانند حزب‌الله لبنان، می‌‌توانند كمپین‌هایی را با هدف گسترش بحران برگزار كرده، نواحی عقب ارتش آمریكا - حتی خود كشور - را در خطر قرار دهند.»
 3) اندیشه جنگ با ایران محكوم به شكست است
 اندیشكده «كاتو» در مقاله‌ای به قلم «جیم پاول» بر ناكارآمدی گزینه جنگ علیه ایران تأكید میكند و می‌نویسد: «جنگ‌هایی كه آمریكا برای پیشگیری از خطر كشورهای دیگر آغاز می‌‌كند، اغلب نتیجه‌ای را كه باید بدهند،‌ نمی‌دهند. بیشتر مواقع بعد از سال‌ها جنگ و هزینه‌های فراوان آن، معلوم می‌‌شود كه اشتباهی بزرگ در كار بوده، حتی اگر به نظر برسد كه جنگ به نفع آمریكا تمام شده است. طبل‌ها دارند به صدا در می‌آیند تا جنگی پیشگیرانه را برای ویران كردن تأسیسات هسته‌ای ایران اعلام كنند؛ ولی هشداری مهم را هم باید در نظر داشت، زیرا این همان داستانی است كه آمریكایی‌ها همین چند وقت پیش شنیدند؛ در ۲۰۰۳، وقتی جنگ پیشگیرانه علیه عراق را آغاز كردند. اگرچه آمریكا در آن جنگ «پیروز» شد،‌ اطلاعات سری‌ای كه ادعا می‌‌كرد عراق سلاح‌های كشتار جمعی دارد، غلط از آب درآمد. كشتار، یك دهه به طول انجامید، فرقه‌های سنی و شیعه دوباره به جان هم افتادند و چون «صدام حسین» هم رفته بود، خلأی سیاسی- نظامی ایجاد شد كه همسایه بزرگ عراق، یعنی ایران، بی‌شك به دنبال استفاده از آن است. آینده هسته‌ای ایران، وحشتناك است؛ ولی ما تاكنون باید یاد گرفته باشیم كه جنگی پیشگیرانه، مسائل را پیچیده‌تر می‌‌كند. دلیلش هم این است كه جنگ چیزی پرهزینه، خشن و غیرقابل‌پیش‌بینی است كه دولت‌ها به انجامش دست می‌‌زنند. بازهم، حتی پیروزی‌های مقتدرانه ممكن است معلوم شود كه اشتباهاتی جدی بوده‌اند، اگر نگوییم مصیبت‌بار، دلیلش هم عواقب ناخواسته آن است. ممكن است بتوانیم اقدامات خودمان را كنترل كنیم، ولی نمی‌توانیم واكنش مردم را به آنچه كه انجام می‌‌دهیم، كنترل كنیم.»
 4) راههای پیشنهادی برای مقابله با توانمندی ایران در بستن تنگه هرمز
 هرچند ناامیدی دشمن از حمله نظامی به ایران آشكار است؛ اما در عین‌حال، باید از پیشنهادهای مراكز مطالعاتی آنها برای چگونگی مقابله با توان ایران آگاهی داشت. گزارش اندیشكده «نیو امریكن سكیوریتی» بعد از محاسبه و ارزیابی توانمندیهای ایران در بستن تنگه هرمز و حمله به عقبه نظامی آمریكا، راههایی را برای چگونگی مقابله با توان ایران پیشنهاد میكند و مینویسد: «بر اساس گزارش CSBA، اگر آمریكا بخواهد در برابر تلاش ایران برای بستن تنگه هرمز، دسترسی خود به خلیج‌فارس را با موفقیت حفظ كند، به چیزی بیش از سلاح نیاز دارد. همچنین به رویكرد عملیاتی جدیدی نیازمند است كه «تأكید آن را بر توانایی‌هایی كه برای اوضاع مساعد بهینه‌سازی شده‌اند، كاهش دهد تا توانایی‌های مورد نیاز برای عملیات را در وضعیتی كه ماهیتی نامساعد دارند، در اولویت قرار دهد»، كه در حال حاضر چنین چیزی وجود ندارد.» در میان پیشنهاد‌های مطرح شده در این گزارش می‌‌توان به موارد زیر اشاره كرد:
 - یك هواپیمای بدون سرنشین نظارت و حمله (UCLASS) كه بتواند در محیط‌های با تهدید بالا، از برد باله‌های هوایی ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی آمریكا فراتر رود. نیروی دریایی باید ماژول‌های افزایش بار مفید را در زیردریایی‌های تهاجمی نسل آینده كلاس «ویرجینیا» بگنجاند تا بتوانند كاهش برنامه‌ریزی شده در ظرفیت انجام حملات موشكی در حالت ایستا را معكوس سازد و یك «زیردریایی بزرگ بدون سرنشین با قابلیت جابه‌جایی» ایجاد كند كه بتواند شبكه نظارت در زیر دریاها را گسترش دهد.
 - یك لیزر مستحكم داخل یك كشتی برای دفاع در برابر هجوم كشتی‌ها و باران موشك‌های كروز ضدكشتی و تجهیز یك بمب‌افكن دوربرد برای حمل موشك‌ها و مین‌های ضدكشتی.
 - برای كمك به برآورده كردن نیازهای آینده برای اعزام نیرو، وزارت دریاداری باید یك وسیله جنگی آبی-خاكی را وارد میدان كند كه برای مأموریت‌های جنگی زمینی بهینه‌سازی شده و ظرفیت كافی برای حمایت از عملیات مشترك در زیر آب را نیز دارد.
 - ساخت موشك‌های هوا به هوا كه بتوانند موشك‌های بالستیك را رهگیری و نابود كنند، همچنین در فنا‌وری‌های انرژی جهت‌دار كه می‌‌تواند دفاع در برابر موشك‌های كروز و بالستیك را با هزینه‌ای كمتر از دستگاه‌های رهگیری پویای كنونی انجام دهد، سرمایه‌گذاری كند.
 - وزارت دفاع همچنین باید به دنبال ساخت مین‌های پیشرفته و توانایی‌های غیر مهلك باشد كه می‌‌تواند مانعی فیزیكی در برابر حملات G-RAMM تروریست‌ها در برابر نیروهای آمریكا و محل‌های عملیات رو به جلو ایجاد كند.
 ب) ارزیابی برنامه های توقف فعالیتهای هسته ای ایران
 1) پیشرفت برنامه هسته ای ایران با وجود فشارهای غرب
 اندیشكده انگلیسی «روسی» در گزارشی به قلم «شاشانك جوشی» فشارهای غرب برای توقف برنامه هسته-ای جمهوری اسلامی ایران را بررسی كرده و بهصراحت مینویسد: «ماه گذشته یك دانشمند هسته‌ای ایران، در خودروی، شخصی‌اش به قتل رسیده و به آخرین قربانی جنگ مخفی و طولانی بین ایران و ائتلاف مخالفانش بدل شده است.» در این نوشته بهگونهای غیرمستقیم اعتراف شده كه ترور دانشمندان هستهای ایران، نتیجه مخالفت غرب با برنامه هستهای ایران است. هرچند گزارش مذكور در ادامه اذعان میكند كه تمامی فعالیتهای هستهای جمهوری اسلامی تحت نظارت آژانس قرار دارد؛ اما بهسان گزارشهای دوپهلوی آژانس، ابهاماتی را در مورد برنامه هستهای ایران طرح میكند. این گزارش تصریح دارد كه غنیسازی اورانیوم ازسوی ایران تا میزان 20 درصد زیر نظر آژانس است؛ اما دولتهای غربی بهویژه فرانسه این فعالیت صلحآمیز را برنمی‌تابند و فشارهای زیادی را بر ایران وارد میكنند. طبق این گزارش، دور جدید تحریمها علیه ایران بهسبب این است كه آژانس در گزارش اخیر خود «اخطار داد كه ارائه تضمین معتبر در مورد عدم وجود مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در ایران غیرممكن است و بنابراین نمی‌توان نتیجه گرفت كه تمام مواد هسته‌ای ایران در فعالیت صلح‌آمیز به كار گرفته می‌‌شوند.»
 این جمله میخواهد ادعا كند كه تحریمها علیه جمهوری اسلامی، مبنایی حقوقی دارد و این یك دور باطل مصادره سازمانهای بینالمللی به نفع قدرتهای غربی است؛ بهعبارتی، آژانس تحت سلطه این كشورها گزارشی مبهم منتشر میكند و چنین گزارشی مبنای تصمیم‌گیری سلطه گران غربی در مورد كشورهای مخالف خود می‌شود.در ادامه این گزارش آمده است: «به نظر می‌‌رسد اسرائیل، احتمالاً با همكاری آمریكا و دیگران، مبارزه‌ای را از طریق ترور دانشمندان هسته‌ای، خرابكاری در تأسیسات هسته‌ای و نظامی و جنگ نرم علیه سانتریفیوژهای ایران آغاز كرده است كه بارزترین شكل آن، پخش ویروس «استاكس‌نت» بود.»
 در گزارش مراكز مطالعاتی غرب، به اثرگذاری ویروس استاكسنت بر تأسیسات هسته ای اشاره زیادی شده است. «ایلان برمان» در مقالهای در فصلنامه خاورمیانه(THE Middle East Quarterly) با اشاره به این ویروس، می-نویسد: «اعتقاد بر این است كه این كرم رایانه‌ای را اسرائیل، آمریكا یا هر دو كشور ساخته‌اند كه از تابستان 2009 به سیستم‌های كنترل هسته‌ای ایران حمله كرده و آن‌ها را تخریب كرده است. بنابر گزارش مؤسسه علوم و امنیت بین‌الملل، ویروس استاكس‌‌نت بین سال‌های 2009 و 2010 موفق شد از میان 9000 سانتریفیوژ غنی‌‌سازی اورانیوم در تأسیسات نطنز حدود 1000 سانتریفیوژ را از كار بیندازد و بدین‌وسیله باعث به تأخیر انداختن موقتی چرخه هسته‌ای ایران شده است. ضمناً، اقدامات مخفیانه نیز، بر عوامل انسانی برنامه هسته‌ای ایران بی‌تأثیر نبوده است. ترور دانشمند هسته‌ای و زخمی كردن یك دانشمند دیگر طی دو حمله جداگانه در اواخر ماه نوامبر، از جمله مواردی هستند كه رسانه‌های گروهی، آن را «جنگ مخفی علیه برنامه هسته‌ای ایران» نامیده‌اند.»
   مشخص میشود كه غرب علاقه زیادی به خرابكاری در برنامه هسته ای ایران دارد؛ اما چون از راه‌های ضربه زدن فیزیكی خوف دارد، به راههای نرم افزاری و همچنین ترور روی آورده است. در مورد جنگ سایبری دشمن باید گفت به نظر میرسد سرمایه گذاری دشمن در این زمینه به معنای توانمندی و پیشرفت نباشد، بلكه ناتوانی آن را نشان میدهد؛ چرا كه دشمن هرچند هم در جنگ سایبری پیشرفت كند، توانمندی آن در ایجاد نظم یكجانبه را كمتر در اذهان عمومی دنیا جا میاندازد. ضمن اینكه متخصصان ایرانی بهسادگی می‌توانند راه غلبه بر دشمن در جنگ سایبری را بیاموزند. اولویت مهم دشمن در تقابل با حریف، جنگ نظامی است تا از این راه، هم صنایع نظامی خود را گسترش دهد و هم افكار عمومی دنیا را متوجه ابرقدرتی خود كند و این اهداف در نبرد سایبری تأمین نمیشود. بنابراین رویآوردن آنان به نبرد سایبری از سر اضطرار و ضعف است؛ هر چند روی آوردن به ترور نیز ضعف دشمن را نشان می‌دهد.
 2)  ترس دشمن از دانش هسته ای ایران
 دستیابی به دانش هستهای و راهاندازی چرخه كامل سوخت در داخل كشور، نوعی فناوری بسیار پیشرفته محسوب میشود كه اهمیت آن بسیار بیشتر از داشتن بمب هستهای است؛ چرا كه دانش هستهای در كنار خود سبب ارتقای سایر حوزههای فناوری میشود و خود آن در زمینههای مختلف كشاورزی، پزشكی، اكتشاف و ... استفاده میشود. علاوه بر این، در اختیار داشتن دانش هستهای به این معناست كه فناوری هستهای با بمباران دشمن نابود نمیشود بلكه بعد از مدت كمی دوباره احیا می‌شود. این موضوعی است كه در گزارشهای اخیر مراكز مطالعاتی غرب بر آن تأكید شده است. لئون پانه‌تا، وزیر دفاع آمریكا، معتقد است بمباران تأسیسات هستهای ایران در نهایت دو سال برنامه هستهای این كشور را به تأخیر میاندازد. در گزارش مؤسسه انگلیسی «روسی» نیز آمده است: ««جاشوآ پولاك» می‌‌گوید: «شما می‌‌توانید تأسیسات غنی‌سازی را بمباران كنید؛ اما نمی‌توانید برنامه غنی‌سازی را بمباران كنید. (یا حداقل برنامه پیشرفته‌ای چون برنامه ایران را نمی‌توان بمباران كرد) این مانند یك رآكتور، با میلیاردها دلار سرمایه انباشته در یك محل در طی چندین سال نیست كه گردآوری دوباره آن مشكل باشد، بلكه این مجموعه‌ای از هزاران قطعه قابل تعویض است كه می‌‌توان آن‌ها را در هر جایی گرد آورد و به كار گرفت... باید به نحوی ظرفیت ایران برای مهندسی ابزار دقیق را بمباران كرد. این مسئله تنها یك راه‌حل مشخص ندارد.»
 گزارش مذكور در ادامه، نكته مهمی را از توان بازدارندگی فناوری هستهای برای ایران بازگو می‌كند: « داشتن گزینه ساخت بمب، به جای داشتن خود بمب، «پوشش اتمی»، یا «نهفتگی اتمی» یا «گزینه ژاپن» نامیده می‌‌شود. احتمالاً این مسیر برای تهران مطلوب‌تر است. سوابق هسته‌ای شدن آشكارا یا به عبارت دیگر، مزایای هسته‌ای شدن مختلط است: بدون شك «پیونگ‌یانگ» به یك عامل بازدارنده قوی دست یافته؛ اما همچنان تحت تحریم‌های شدید حكومت می‌‌كند. هند، كه سلاحش را در 1998 پس از دوره نهفتگی هسته‌ای طولانی آزمایش كرد، در نهایت معافیت ویژه از تحریم‌ها را كسب كرد؛ ایران به چنین معافیتی دست نخواهد یافت. درك آنكه دستیابی یا آزمایش یك بمب چه سودی برای ایران خواهد داشت، سخت است مگر اینكه حكومت در خطر جدی سقوط باشد. ایران با داشتن ابزارهای فنی، به اعتبار و قدرت بازدارندگی دست می‌‌یابد یا آن‌گونه كه چرچیل در 1951 بیان كرد، «به جای قانون به تكنیك دست خواهد یافت.»
 3)  عدم تأثیرگذاری سلاح هسته ای بر سیاست خارجی ایران
 همچنانكه مقام معظم رهبری در بیانات اخیر خود در جمع دانشمندان هستهای كشور فرمودند، دشمن میداند كه جمهوری اسلامی ایران نیازی به سلاح هستهای ندارد، شورای روابط خارجی آمریكا در هفته اخیر با انتشار گزارشی بر این نكته تأكید كرد كه ایران برای ایجاد بازدارندگی، اهرمهایی غیر از سلاح هستهای دارد و نیازی به داشتن این سلاح ندارد. «اگر جامعه جهانی از راه آزمون و یا برآوردهای اطلاعاتی به این نتیجه برسد كه ایران صاحب سلاح هسته‌ای است، این سلاح چه تأثیری بر سیاست خارجی ایران خواهد داشت؟» این پرسشی است كه «میكا زنكو»، از پژوهشگران شورای روابط خارجی ایالات متحده مطرح كرده و از شماری از دانشمندان حوزه روابط بین‌الملل و مطالعات امنیتی كه در موضوع سلاح‌های هسته‌ای تجربه دارند، خواسته تا به آن پاسخ دهند. مطلبی كه درباره این موضوع در سایت شورای روابط خارجی آمریكا منتشر شده، میگوید: «به باور بیشتر این دانشمندان، دستیابی به سلاح هسته‌ای تأثیر چندانی بر سیاست خارجی ایران نخواهد داشت. از دلایل این امر آنكه هم‌اكنون نیز جمهوری اسلامی ایران، ابزارهایی دارد كه اصولاً دستیابی به سلاح هسته‌ای را برایش به امری نه چندان مهم تبدیل می‌‌كند. «كیل بردسلی»، استادیار علوم سیاسی دانشگاه «اِموری»، در پاسخ به این پرسش معتقد است ایران مسلح به سلاح هسته‌ای، رفتار چندان متفاوتی نخواهد داشت. منطق سخن او این است كه اصولاً دستیابی به سلاح هسته‌ای، با هدف ایجاد بازدارندگی در مقابل دشمنان صورت می‌‌گیرد؛ اما ایران هم‌اكنون بازدارنده‌های مناسبی دارد كه آن را از سلاح هسته‌ای بی‌نیاز می‌‌كند. بردسلی در این زمینه، به نقش مهم ایران در تأمین نیازهای نفتی جهان، دارا بودن نیروهای نظامی متعارف بسیار قوی، توانایی نفوذ در لبنان و عراق و همچنین خستگی غرب از جنگ اشاره می‌‌كند و به این ترتیب معتقد است قصد ایران برای به دست آوردن منفعت از سلاح هسته‌ای، محل تردید است. «سارا كرپس»، استادیار دپارتمان حكومت در دانشگاه «كرنل» نیز می‌‌گوید: درباره این موضوع، باید بین دو عرصه تهدید و اقدام عملی تفاوت قائل بود. در عرصه نخست، بی‌گمان سلاح هسته‌ای، توان چانه‌زنی بیشتری به ایران می‌‌دهد و از این جهت می‌‌تواند این كشور را تا اندازه‌ای در راستای رسیدن به اهدافش یاری دهد. در عین حال، با توجه به منطق «تئوری بازدارندگی»، سلاح هسته‌ای توان اقدام عملی بیشتری به ایران نمی‌دهد؛ زیرا این عرصه، عرصه محاسبه است و با توجه به توان دشمنان ایران برای اقدام متقابل هسته‌ای، ایران به هیچ وجه از سلاح هسته‌ای بهره نخواهد برد. «آنی تریسی ساموئل»، پژوهشگر مدرسه كندی در دانشگاه‌ هاروارد نیز نظری مشابه را مطرح كرده، می‌‌گوید: در عرصه نظر، دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، تأثیر شگرفی بر ذات سیاست خارجی آن نخواهد داشت. وی عقیده دارد كه پایه سیاست خارجی ایران از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاكنون، همواره عمل‌گرایانه بوده است. ساموئل همچنین این نظر را مطرح می‌‌كند كه در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای، ممكن است به انزوای ایران منجر شود و مقامات ایرانی، هرگز خواهان چنین چیزی نیستند. وی سرانجام با بیان اینكه جمهوری اسلامی ایران، یك نظام غیرعقلایی یا خودنابودگر نیست، می‌‌گوید: داشتن سلاح هسته‌ای تغییری در این امر پدید نخواهد آ‌ورد و سرانجام اینكه «تاد سِشر»، استادیار دانشگاه «ویرجینیا» و پژوهشگر امنیت هسته‌ای در شورای روابط خارجی آمریكا، موضوع را از نگاهی تاریخی مورد بحث قرار می‌‌دهد. وی با اشاره به اینكه مهم‌ترین نگرانی كنونی جامعه جهانی این است كه ایران با به دست آوردن سلاح هسته‌ای، توان تهدید خود را افزایش می‌‌دهد، این موضوع را رد كرده و بیان می‌‌كند: تهدیدهای هسته‌ای، «بی‌اعتبار» هستند. دلیلی كه سشر برای این ادعا مطرح می‌‌كند، این است كه به دلایل گوناگون، هیچ كشوری واقعاً به استفاده از سلاح هسته‌ای روی نخواهد آورد. وی در این باره به تجربه رژیم صهیونیستی، چین و كره‌شمالی اشاره می‌كند و نقل قولی از «رابرت مك نامارا»، ژنرال بلندپایه آمریكایی، می‌‌آورد كه می‌‌گفت: «سلاح‌های هسته‌ای به‌كلی بی‌فایده هستند؛ مگر برای بازداشتن دشمن از استفاده از آن.L
 ج) ارزیابی میزان اثرگذاری تحریمها علیه ایران
 در گزارش مراكز مطالعاتی آمریكا، بر تحریم اقتصادی برای متوقفكردن ایران و عقب نشینی از توسعه برنامه هسته ای خود، تأكید زیادی شده است. غربیها امیدواری زیادی به میزان اثرگذاری این تحریمها دارند، هرچند دیدگاههای مخالف نیز مشاهده میشود. نكته واضح این است كه اغلب دشمن اقتصاد كشور را شكننده میداند و تمركز فشار بر آن را راه مناسبی برای مقابله با جمهوری اسلامی تلقی میكند. اندیشكده رند در گزارشی تحت عنوان «نظام سیاسی ایران و دیپلماسی آمریكا» به قلم نویسندگان: «جیمز دابینز»، «علیرضا نادر»، «دالیا داسا كایه»، «فردریك وری» می نویسد: «اقتصاد ایران به احتمال زیاد بزرگ‌ترین منبع ضعف رژیم است. این كشور با وجود دارا بودن برخی از بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز طبیعی جهان، همچنان در باتلاق تورم و بیكاری گرفتار است. اوضاع وخیم اقتصادی در سه دهه گذشته یكی از مهم‌ترین منابع نارضایتی عمومی از رژیم بوده است. ركود اقتصادی در آینده می‌‌تواند به تحریك بیشتر جوانان، افراد تحصیل‌‌كرده و حتی جمعیت به‌ظاهر بیكار و نیمه‌بیكار منتهی شود.
 این گزارش با مرور تحریمهای اعمال شده بر ایران از سال 2009 تاكنون و قطعنامههای صادر شده علیه ایران، معتقد است در نسبت با قطعنامهها احتمالاً تحریمها فشار بیشتری بر جمهوری اسلامی وارد میكند. در ادامه این گزارش چنین ادعا شده است:
 «محدودیت‌های مالی به طور اخص، اثرات منفی بر اقتصاد ایران داشته است. تحریم‌های مالی آمریكا و جامعه بین‌المللی، گشایش اعتبارات اسنادی را برای شركت‌های ایرانی دشوار ساخته و هزینه دادوستد با آن‌ها را افزایش داده است. كاهش ارزش پول ایران در اكتبر 2010 ناشی از اجرای تحریم‌های شدید بانكی بوده است. به‌علاوه، تحریم‌های سال 2010 به عدم عقد قرارداد بیمه با خط كشتیرانی جمهوری اسلامی از سوی شركتهای بیمه‌گذار بین‌المللی منجر شده است. در نتیجه، برخی شركتهای كشتیرانی نتوانستند بدهی خود را تسویه كنند و از اینرو كشتی‌های آن‌ها در بنادر بین‌المللی توقیف شد. بهطور كلی، بسیاری از كشورهای اروپایی و آسیایی از سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی ایران صرف‌نظر كرده‌اند. شركتهای معروف اروپا از قبیل توتال فرانسه و گروه «لینده»(Linde) آلمان، روابط خود را با ایران بهطور كامل قطع كردند. ژاپن نیز در اكتبر 2010 فعالیت خود را در میدان نفتی آزادگان متوقف ساخت. تحریم‌های سال 2010 نیز بر روابط تجاری ایران با شركای سنتی دوست همچون هند تأثیر گذاشته است. در دسامبر 2009، بانك مركزی هند به این نتیجه رسید كه دیگر نمی‌توان از اتحادیه تهاتری آسیایی مستقر در تهران برای پرداخت بدهی‌های نفتی ایران بهره گرفت و بدین ترتیب، روابط مهم تجاری بین دو كشور دچار اختلال شد. اختلاف با هند به‌طور اخص می‌‌توانست دولتمردان ایران را سردرگم سازد؛ زیرا دو كشور به عنوان عضو جنبش عدم تعهد، رابطه نزدیكی با یكدیگر داشتند. جمهوری اسلامی ایران به روابط خود با كشورهای شرق آسیا همچون هند نگاه ویژه‌ای داشت زیرا این سیاست را به‌مثابه ابزاری برای دور زدن تحریم‌های «غرب» می‌‌دانست. به نظر می‌‌رسد مشكلات اقتصادی و فقدان درآمد دولتی، عوامل كلیدی در اجرای طرح عظیم هدفمندی یارانه‌ها بوده است. دولت ایران از هزینه‌های توأم با تخصیص یارانه‌ها كاملاً اطلاع داشته است. رفسنجانی و خاتمی تلاش كردند تا این سیستم را اصلاح كنند اما مخالفت احزاب و اعتراضات داخلی مانع از اجرای این تصمیم شد. احمدی‌نژاد كه با اقتصاد رو به زوال و تحریم‌های بین‌المللی روبه‌رو است، ‌در یك اقدام غیرمنتظره، نظام یارانه‌ها را اصلاح كرد. دولت ایران در نظر دارد تا یارانه‌ها را با واریز پول نقد به حساب ایرانیان «نیازمند» جبران كند؛ اما پرداخت پول نقد، موقتی است و از فشار ناشی از شوك اولیه برداشتن یارانه‌ها بر طبقات پایین جامعه می‌‌كاهد كه احتمالاً پایگاه اصلی حمایت رژیم هستند. در این راستا، تحریم‌ها حداقل اصلاحات بسیار مثبتی‌، هرچند ناخوشایند را به ارمغان آورده‌اند. تحریم‌ها با تعمیق شكاف در داخل نظام سیاسی، بر روند تصمیم‌گیری ایران تأثیر گذاشته‌اند. ناكامی دولت احمدی‌نژاد در جلوگیری از تصویب تحریم‌های شدیدتر علیه ایران قویاً از جانب مخالفان سیاسی در اردوگاه محافظه‌كاران/اصول‌گرایان از جمله چهره‌های برجسته نظیر رفسنجانی مورد انتقاد قرار گرفته است. انزوای ایران و اقتصاد رو به زوال از سوی مخالفان اصول‌گرای احمدی‌نژاد همچون علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی و آیت‌الله صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. برادران لاریجانی «جانشینان» احتمالی ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد تلقی می‌‌‌شوند. علی لاریجانی به عنوان رئیس تیم مذاكره‌‌كننده هسته‌ای ایران، از سیاست هسته‌ای انعطاف‌پذیرتری تبعیت می‌كند و تعامل دائمی- در برخی اوقات موفقیت‌‌آمیزی- با اتحادیه اروپا و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته است. او همانند برادر خود، صادق لاریجانی، همواره از نحوه مملكت‌داری احمدی‌نژاد انتقاد كرده است. دولت آینده ایران كه احتمالاً تحت سلطه دو برادر خواهد بود، تا اندازه‌‌ای سیاست خارجی و هسته‌ای متفاوت را دنبال می‌كند. با این‌حال، ابراز تمایل دولتمردان جمهوری اسلامی برای تعامل با جامعه بین‌المللی به دلیل فشارهای داخلی و بین‌المللی، می‌‌تواند نشانه‌ای از ضعف لحظه‌ای و زودگذر باشد تا خواست واقعی برای سازش با غرب؛ و می‌‌تواند راه ‌حلی برای خرید زمان تلقی شود در حالی‌كه همزمان توسعه قابلیت هسته‌‌ای را دنبال می‌‌كند. به نظر می‌‌رسد كه تهران قابلیت هسته‌ای را به عنوان دارویی برای همه مشكلات داخلی و خارجی می‌‌پندارد از جمله مقابله با تهدید آمریكا برای تغییر رژیم ایران. هزینه‌های اقتصادی و سیاسی در كوتاه‌مدت و میان‌‌مدت ارزش انتظار كشیدن برای كسب منافع ناشی از قابلیت تسلیحات هسته‌ای در آینده را دارد.»
 در مقابل این دیدگاه، «ایلان برمان» در مقالهای كه به آن اشاره شد، نظر دیگری دارد. وی با تشریح تحریمهای جدید علیه ایران و اثرات آن در حوزه انرژی و كشتیرانی، معتقد است این تحریمها قطار هستهای ایران را متوقف نمیكند. وی مینویسد: «با وجود كسب این موفقیت‌ها، ‌مدارك موجود نشان می‌‌دهند كه تحریم‌‌های بین‌المللی تا به امروز نتوانستند تغییر محسوسی در محاسبات راهبردی ایران ایجاد كنند. از این جهت، واشنگتن باید با استفاده از «اهرم‌‌های» اقتصادی و راهبردی جدید، فشارهای وارده بر ایران را افزایش دهد. خوشبختانه، تعدادی از این عوامل وجود دارند.» منظور برمان از این عوامل، اعمال فشار آمریكا بر قرارگاه سازندگی خاتم در بیرون مرزهاست. به اعتقاد وی «وزارت خزانه‌داری آمریكا طی دو سال گذشته تلاش كرده است تا با تحریم برخی شركت‌های تابعه خاتم‌الانبیاء این ریسك‌ها را برای سرمایه‌‌گذاران بین‌المللی به حداقل برساند تا «با كمك به سایر شركت‌های جهان، از روابط تجاری با این نهاد جلوگیری به عمل آورند، روابطی كه در نهایت به نفع سپاه پاسداران و فعالیت‌های خطرناك آن است.» اما وزارت خزانه‌داری آمریكا هنوز برای شركت‌های چندملیتی كه آگاهانه با سپاه پاسداران روابط تجاری دارند، جریمه‌ای تعیین نكرده است و فعالیت‌های برون‌مرزی سپاه پاسداران را به طور جدی هدف نگرفته است؛ حتی زمانی‌كه این فعالیت‌ها تأثیر مستقیمی بر منافع امنیت ملی آمریكا دارند. برای مثال، مقامات آمریكا حدس می‌‌زنند خاتم‌الانبیاء در عراق یكی از بزرگ‌ترین بازیگران اقتصادی در بازسازی پس از جنگ است. چنین موقعیتی سپاه پاسداران را به یك شریك مهم در دنیای اقتصاد و سیاست پس از صدام در عراق تبدیل می‌‌سازد - سازمانی كه با قدرت عظیم خود می‌‌تواند عراق را به درون مدار ژئوپولیتیكی ایران سوق دهد. با این حال، با وجود میلیاردها دلاری كه صرف بازسازی زیرساخت‌‌های عراق شده است، اقدامات هماهنگی برای جلوگیری از ریخته شدن پول مالیات‌دهندگان آمریكا به جیب تهران اتخاذ نشده است.»
 اما اندیشكده انگلیسی «روسی» در مورد اثرگذاری تحریمها بر ایران نظر مخالفی دارد. در گزارش این اندیشكده آمده است: «همان‌طور كه «رابین میلز» می‌‌گوید، «تحریم نفت، چه عملی شود و چه شكست بخورد، ایده بدی است». دولت ایران قبلاً ثابت كرده كه تحریم‌ها بسیار سست و ضعیف هستند؛ زیرا برخی واردكنندگان نفت ایران از زیر بار آن شانه خالی می‌كنند و چین نیز از ایران تخفیف می‌‌گیرد. یونان، با اقتصاد بسیار آسیب‌پذیر، یك‌چهارم نفت مورد نیازش را از ایران وارد می‌‌كند. ایتالیا 13 درصد و اسپانیا اندكی كمتر از 10 درصد نفت خود را از ایران می‌‌گیرند. كره جنوبی و ژاپن هر كدام برای حداقل 10 درصد از واردات نفت خام خود به ایران وابسته‌اند. ذخایر نفتی عربستان سعودی بین بازارهای اروپایی و شرقی پخش شده و بنابراین افزایش قیمت نفت اجتناب‌ناپذیر است. «سوزان مالونی» خاطر نشان می‌‌كند كه «طی دوران اوج جنگ ایران و عراق، درآمد نفتی سالانه ایران به كمتر از 6 میلیارد دلار- كمتر از ده درصد درآمد سال 2010 این كشور- رسید». این حكومت همیشه در انداختن مسئولیت مشكلات داخلی به گردن كشورهای خارجی موفق نبوده است، اما همیشه از تغییر سیاست‌هایش برای تخفیف تحریم‌ها سر باز زده است.»
 نتیجه گیری
 هرچند گزارشه ای منعكس شده، نمونه‌ای كوچك از نگاه های موجود در مراكز مطالعاتی غرب به ایران است و باید دامنه مطالعات این چنینی را وسعت داد؛ اما از مجموع آنچه گفته شد، نكات ذیل در مورد آخرین دیدگاههای مراكز مطالعاتی غرب و آمریكا در مورد جمهوری اسلامی ایران حاصل میشود:
 1)  غرب جمهوری اسلامی ایران را در رسیدن به اهداف راهبردی خود از جمله توسعه انرژی صلح آمیز هسته ای مقاوم میداند و یقین دارد كه با فشارهای اقتصادی وارده، مسئولان نظام عقب نشینی نمیكنند. در عین حال در اوضاع كنونی، جریان سیاسی قدرتمندی را در ایران نمیبیند كه بتواند راه مسالمت آمیزی با غرب دنبال كند تا از جدیت نظام در دستیابی به اهداف راهبردی خود كاسته شود. در این وضعیت، تمام امید غربیها بر فشار اقتصادی متمركز شده تا دو نتیجه از آن حاصل شود: اولاً فشار اقتصادی از نظر آنان اهرمی است كه چون مشكلات كلانی پیشروی اقتصاد ایران میگذارد، سبب اختلاف بین مسئولان شده و از این رهگذر، اتحاد آنان در رسیدن به اهداف راهبردی خدشه دار میشود و بنابراین هرچند جریان متمایل به غرب از صحنه سیاسی ایران به حاشیه رانده شده و نمیتواند در كاستن از جدیت ایران در رسیدن به اهداف خود اثرگذار باشد؛ اما فشار اقتصادی میتواند سبب اختلاف مسئولان شود و جدیت و اتحاد آنان را بشكند. ثانیاً فشار اقتصادی سبب نارضایتی اجتماعی شده و این نارضایتیها در كاهش حضور مردم در صحنه حمایت از نظام و مشاركت آنان در انتخابات مؤثر خواهد بود. در این وضعیت، زمینه توقف ایران بیشتر هموار میشود.
 2) غرب در مقابله با برنامه هسته ای ایران تمامی گزینه ها را بررسی كرده و به نظر میرسد اكنون هیچ گزینه كلانی برای متوقف كردن برنامه هسته ای ایران نداشته باشد، مگر اینكه با فشار اقتصادی بر ایران و سپس كاهش توان ایران، شروطی را با مضمون توقف فعالیتهای هسته ای ایران به سود رونق اقتصادی پیشروی جمهوری اسلامی قرار دهد و به عبارتی، هزینه توسعه برنامه هسته ای ایران را بالا ببرد. چنانكه ریچارد هاس می‌گوید: «بهترین گزینه در وضعیت كنونی، گزینه سوم است: شیوه‌ای مرتبط با سیاست‌های كنونی به این معنا كه باید تا آنجا كه می‌‌توانیم بر ایران فشار اقتصادی وارد كنیم؛ البته این كار باعث نخواهد شد تا ایران برنامه هسته‌ای خود را متوقف كند؛ اما ایرانی‌ها را به این نتیجه خواهد رساند كه هزینه راهی كه اكنون در پیش گرفته‌اند، بسیار زیاد است و بنابراین منطقی است كه رفتار خود را تغییر دهند.»
 البته از گزینه های ترور و جنگ سایبری دشمن نباید غافل شد، چه اینكه هاس در راهكارهای خود نیز به این موضوع اشاره میكند. ریچارد هاس همچنین بر راه حل مذاكره نیز تأكید می كند تا ابزاری باشد كه آمریكا را در افكار عمومی، صلحطلب نشان دهد.

سناریوی ایجاد شكاف به‌طور توأمان در دو سطح عمودی و افقی پیگیری می‌شود. محافل تبلیغی غرب برای شكل‌دهی زمینه‌های شكاف میان مردم ـ ‌حاكمیت به فضاسازی در سه سطح مشروعیت‌‌، ‌مقبولیت، مشاركت و توزیع می‌پردازند و با جعل و مصادره به مطلوب برخی سوژه‌‌های خبری و چالش‌زایی در حوزه‌های مختلف می‌كوشند زمینه‌های شكاف عمودی را تقویت كنند.

در بازخوانی حوادث قبل، حین و پس از دهمین انتخابات ریاست جمهوری در سال88، سوق‌دهی فضای سیاسی و اجتماعی ایران در جهت شكل‌گیری و تقویت جنبش‌های اجتماعی به راهبرد غالب محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب تبدیل شده است. بر این مبنا، از تنش‌ها، ‌تضادها و ابهام‌های ساختاری در ایران سخن گفته می‌شود و ضمن ایجاد منافع متعارض در درون جامعه، تلاش می‌شود فضایی مجازی شكل گیرد‌‌ كه می‌تواند باعث افزایش نارضایتی‌ها و هدایت مردم برای یافتن راه‌های عملی رفع آن‌ها شود. زمینه‌سازی برای حركت و سازماندهی اقشار اجتماعی در قالب جنبش با ایجاد گروه‌‌ها و‌ نهادهای مستقل غیر‌دولتی، نخبه‌سازی و چهره‌سازی مصنوعی برای اقشار اجتماعی، تعیین رهبر و پیشرو برای اقشار اجتماعی فراهم می‌آید . هویت‌بخشی، ضد قدرت بودن، عمومیت‌بخشی و همگانی كردن، از دیگر ویژگی‌هایی است كه با برداشت از تئوری‌های جامعه‌شناسان غربی، برای اقشار اجتماعی ایران بازتعریف می‌شود‌ تا آن‌ها در جهت جنبش‌سازی سوق داده شوند. بر این مبنا، دوم خرداد 1376سرآغاز شكل‌گیری جنبش‌های اجتماعی در ایران معرفی می‌شود و محافل تبلیغی غرب از منظر «نگاه ‌جنبش‌محور» به دنبال تأثیر‌گذاری نرم بر فضای سیاسی و اجتماعی ایران هستند. در این چارچوب، ویژگی‌های جنبش‌های اجتماعی نوین را برای اقشار اجتماعی ایران و به‌طور مشخص دانشجویان‌، زنان و كارگران بازتعریف می‌كنند. بر این اساس، در فضای رسانه‌ای و همچنین فضای مجازی سایبر، نوعی تلاش هدفمند برای سازماندهی اقشار اجتماعی در قالب جنبش‌های اجتماعی و بهره‌گیری از آن‌ها برای تغییر نظام اسلامی مشهود است. برخی نمودهای این رویكرد را در شكل‌گیری گسترده سایت‌های اینترنتی مرتبط با اقشار اجتماعی می‌توان جست‌وجو كرد.

 الف- مفهوم و ویژگی‌های جنبش اجتماعی

1 ـ‌ جنبش اجتماعی چیست؟

در گستره علوم اجتماعی، مفاهیم دارای تعاریف متعددی هستند. در همه تعاریفی كه از جنبش‌های اجتماعی ارائه شده است، می‌توان عناصر مشتركی را یافت. این عناصر مشترك عبارتند از: گروه سازمان‌یافته از كنشگران، وجود یك ایدئولوژی یا گفتمان خاص، تلاش برای ایجاد تغییر یا حفظ برخی عناصر جامعه. «آنتونی گیدنز» در كتاب جامعه‌شناسی خود جنبش اجتماعی را كوشش جمعی برای پیشبرد منافع مشترك‌، یا تأمین هدفی مشترك، از طریق عمل جمعی خارج از حوزه‌های رسمی تعریف می‌كند. هدف‌های جنبش اجتماعی بسیار متنوع است و برای مثال می‌توان از دگرگونی یا واژگونی نظم موجود، موضوع منع مجازات اعدام و حقوق قانونی و سیاسی زنان یا دانشجویان و كارگران و غیره نام برد.

 جنبش‌های اجتماعی متفاوت از احزاب سیاسی و گروه‌های فشار هستند. احزاب سیاسی دارای سازمان و تشكیلات كاملاً بوروكراتیك و منسجم با سازوكارهای ویژه عضوگیری هستند كه تلاش می‌كنند از طریق شیوه‌های دموكراتیك نظیر انتخابات، قدرت را به دست گیرند. در حالی كه جنبش‌های اجتماعی با محوریت قراردادن یك ایدئولوژی و تفكر خاص درصدد ایجاد حوزه عمومی دمو‌كراتیك و زیر سؤال بردن مشروعیت نظام‌ها و تغییر كلی فضای اجتماعی هستند.

 2 ـ ویژگی جنبش‌های اجتماعی

ویژگی‌هایی كه در همه جنبش‌های اجتماعی مشترك هستند، عبارتند از:

 ـ جنبش‌ها حول محور یك یا چند تضاد و شكاف در جامعه شكل می‌گیرند؛ شكاف‌های سیاسی، جنسیتی، قومی و طبقاتی، از عمده‌ترین این شكاف‌ها هستند.

ـ آموزه‌ها، ایده‌ها و شعارهای مشتركی باید شكل گرفته باشد و هواداران جنبش در جریان قبول و استقبال از این آموزه‌ها نسبت به یكدیگر احساس آگاهی، هویت و همبستگی كنند. به مجموعه این آموزه‌ها «گفتمان» می‌گویند در حالی كه در دو دهه قبل، از آن با نام «ایدئولوژی» یاد می‌كردند.

 ـ روابط میان طرفداران جنبش فقط به احزاب، نهادها و سازمان‌های بزرگ بوروكراتیك متكی نیست؛ بلكه به شبكه وسیع روابط غیررسمی در میان همفكران، همكاران و دوستان اتكای اساسی دارد و نهادهای حكومتی به‌راحتی نمی‌توانند این شبكه وسیع روابط جمعی را از پیش‌روی خود بردارند.

ـ در تمام جنبش‌ها باید امكان شكل خاصی از اعتراض جمعی و سیاسی وجود داشته باشد. معمولاً امكان این اعتراض وقتی فراهم می‌شود كه یا ساختارهای دولت اجازه فعالیت به جنبش‌ها را بدهد، یا دولت ضعیف باشد و قادر به واپایش(كنترل) فعالیت جنبش‌ها نباشد و یا نیروی ناشی از بسیج مردمی جنبش، چنان قوی باشد كه دولت نتواند آن را واپایش كند.

 ـ جنبش‌های اجتماعی هم هویت‌محور و هم راهبردمحور هستند؛ به عبارت دیگر، هم دارای راهبرد‌های خاص خود برای عمل سیاسی و هم به‌دنبال كسب هویت‌های جدید هستند.

ـ جنبش‌های اجتماعی به هیچ وجه از بین نمی‌روند بلكه همواره در شبكه‌های شناور نامحسوسی باقی می‌مانند. منظور از شبكه‌های نامحسوس، شبكه‌های ارتباط اجتماعی است كه هنوز كاملاً شكل نگرفته و سازماندهی نشده است؛ اما ظرفیت این را دارد كه به یك جنبش اجتماعی تبدیل شود؛ یعنی گفت‌وگوهایی كه بین دانشجویان، زنان، كارگران و... وجود دارد، ‌ممكن است به هم وصل شده، به یك جنبش اجتماعی فراگیر تبدیل شود.

3 ـ كارویژه جنبش‌های اجتماعی

مهم‌ترین كارویژه‌های جنبش‌های اجتماعی عبارتند از:

1ـ 3. رابطه یا میانجی بودن؛ جنبش‌های اجتماعی را در وهله اول، باید به‌عنوان عاملان فعالی كه بین افراد از یك طرف و ساخت‌ها و حقایق اجتماعی از طرف دیگر نقش میانجی به عهده دارند؛ در نظر گرفت. بر این اساس، جنبش‌های اجتماعی به‌عنوان عاملان جامعه‌پذیری، نقش قابل‌توجهی ایفا می‌كنند. دیگر اینكه جنبش‌های اجتماعی وسیله ارتباطی مؤثری در مشاركت اجتماعی محسوب می‌شوند. از طریق جنبش‌های اجتماعی، اعضای جامعه می‌توانند منافع خود را حفظ كنند یا به ایده‌های خود ارزش نهند و به این ترتیب، در سطوح مختلف مشاركت كنند.

 2 ـ3. ایجاد آگاهی جمعی؛ جنبش‌های اجتماعی با طرح و پیگیری ایده‌ها و نظرات جدید موجب ایجاد و گسترش نوعی شعور جمعی سیاسی در یك جامعه یا در بخش خاصی از جامعه می‌شوند. اهمیت شعور جمعی سیاسی در دگرگونی‌های اجتماعی قابل توجه است.

 3 ـ 3. فشار بر نخبگان سیاسی؛ جنبش‌های اجتماعی از طریق مبارزات تبلیغاتی به‌منظور تأثیر بر افكار عمومی، تهدید، اعتصاب، تحریم و راهپیمایی و غیره به قدرت سیاسی فشار وارد می‌كنند و این امر می‌تواند نقش قابل توجهی به جایگاه جنبش‌های اجتماعی بدهد. با این حال، باید ‌توجه داشت كه جنبش اجتماعی با گروه‌های فشار یا ذی نفوذ یكسان نیست.

 ب - حركت گام‌به‌گام برای شكل‌گیری جنبش‌های اجتماعی در ایران

درصورتی كه شبكه ارتباطی میان سازمان‌های غیر دولتی(NGO) تشكیل شود، به‌مثابه یك گروه عظیم و گاه قدرتمند‌تر از احزاب سیاسی در معادلات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی وارد می‌شوند. بر این مبنا، محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب و برخی گروه‌ها با تبلیغ و ایجاد زمینه‌های ذهنی و عینی شكل‌دهی و گسترش شبكه‌های مجازی در حوزه اجتماعی، می‌كوشند ابتكار عمل در هدایت اقشار و گروه‌های مختلف اجتماعی در جهت «جنبش‌سازی» را به دست گیرند. بر این مبنا، نوعی حركت هدفمند برای ایجاد شبكه‌های شناور نامحسوس در حوزه سیاسی و اجتماعی در حال شكل‌گیری است كه مهم‌ترین مشخصه‌ آن، اقدامات غیردائمی و عضویت شناور و غیرثابت است. رویكرد شبكه‌سازی می‌كوشد پوسته‌های تشكیلاتی، حزبی و جناحی قابل كنترل از سوی حاكمیت را بشكند و در درونی‌ترین لایه‌های اجتماعی، ازجمله حلقه خانواده‌، در سطح خویشاوندی و محافل دوستی چند نفره حلول ‌یابد. آنچه مسلم است، در فضای پس از انتخابات ریاست‌جمهوری، جنبش‌گرایی به رویكرد غالب محافل سیاسی و رسانه‌‌ای غرب در پیشبرد جنگ نرم علیه نظام اسلامی تبدیل شده است، هرچند زمینه‌های شكل‌گیری جنبش‌های اجتماعی و حركت در جهت جنبش‌محوری به پیش از انتخابات بر می‌گردد. بر این مبنا، دانشجویان، زنان و كارگران ازحلقه‌های ثابت فضاسازی تبلیغی رسانه‌های بیگانه درباره مسائل داخلی ایران در چند سال گذشته بودند. با تأمل در گفتمان تبلیغی این رسانه‌ها درباره اقشار اجتماعی ایران و به‌طور مشخص، دانشجویان، زنان و كارگران، می‌توان به برخی ابعاد و زوایای آشكار و پنهان حركت هدفمند محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب برای پیشبرد «جنبش‌سازی» و یا به تعبیر دیگر «جنبش‌گرایی» دست یافت. مهرانگیزكار، حقوقدان، دو سال پیش در گفت‌وگو با رادیو فردا، رسانه وابسته به سیا، در توصیف فضای جنبش‌گرایی در ایران و جنبش‌محوری و پیامدهای آن گفت: «برخورد حاكمیت با انواع خواسته‌ها و مطالبات مشروع صنفی كه متناسب با تحولات اجتماعی امروزی است، به حركت‌ها و اعتراض‌های هر چند كوچك اجازه می‌دهد خود را زیر نام جنبش تعریف كنند؛ دیر نیست زمانی كه حاصل عملكرد نابخردانه حاكمیت تبدیل شود به گردهمایی این حركت‌های كوچك اعتراضی و تبدیل به استحاله آن به یك جنبش وسیع و غیرمسالمت‌آمیز. همیشه این گونه است. برخورد نابخردانه حكومت‌هاست كه حركت‌های كوچك را به جنبش‌های بزرگ و برانداز تبدیل می‌كند.»

 همچنین اللهیاری، یكی دیگر از طرف‌های گفت‌وگوی رسانه‌های بیگانه، درباره ضرورت احیای جنبش‌های اجتماعی به ادعای وی سركوب شده گفت: «وظیفه فعالان جنبش‌های اجتماعی، احیای دوباره جنبش‌های اجتماعی است كه در طول این چهار پنج سال با سركوب گسترده‌ای مواجه شدند. به نظر من، این احیای جنبش‌های اجتماعی در سرتیتر و اولویت این فعالان جنبشی می‌شود.»

 از تاكتیك‌های جدی محافل سیاسی و رسانه‌ای به‌ویژه در فضای پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری كه بذر التهاب در جامعه ایرانی پراكنده شد؛ بهره‌گیری از دو تاكتیك همزمان و توأمان «جنبش‌سازی» و «نهادسازی» است. بر اساس این دو تكنیك، جنبش‌ و نهاد در یك رابطه دیالكتیكی باهم قرار می‌گیرند و یكدیگر را بازتولید می‌كنند. از این رهگذر، جنبش به ساخت نهاد و نهاد به صورت‌بندی جنبش كمك می‌كند و این دو در یك هم‌افزایی سازنده، زمینه بروز و ظهور و تثبیت یكدیگر را فراهم می‌كنند. در این نوشتار، برخی مؤلفه‌های شكل‌گیری گام‌به‌گام جنبش‌های اجتماعی در ایران بررسی شده است:

  1 ـ‌‌ شكل‌دهی زمینه‌های شكاف‌ اجتماعی

ایجاد شكاف در سطح عمودی (‌مردم ـ ‌حاكمیت)‌ از جمله مؤلفه‌های راهبردی در جنگ روانی و رسانه‌ای محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب علیه نظام اسلامی است. محافل تبلیغی غرب از منظر تئوری شكاف‌های اجتماعی به تحولات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران می‌نگرند و با فربه‌سازی هدفمند شكاف‌های ‌‌اجتماعی، می‌كوشند نیروهای اجتماعی را در جهت نهادسازی و جنبش‌گرایی سوق دهند. بر این مبنا با بهره‌گیری از شیوه‌های القای غیرمستقیم تلاش می‌شود‌ زمینه‌های ذهنی و تبلیغی ایجاد شكاف میان مردم ‌ـ ‌حاكمیت فراهم آید. سناریوی ایجاد شكاف به‌طور توأمان در دو سطح عمودی (مردم ـ حاكمیت) و افقی (‌سطح درون‌حاكمیتی و میان مسئولان نظام اسلامی) پیگیری می‌شود. محافل تبلیغی غرب برای شكل‌دهی زمینه‌های شكاف میان مردم ـ ‌حاكمیت به فضاسازی در سه سطح مشروعیت‌‌، ‌مقبولیت، مشاركت و توزیع می‌پردازند و با جعل و مصادره به مطلوب برخی سوژه‌‌های خبری و چالش‌زایی در حوزه‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، می‌كوشند زمینه‌های شكاف عمودی (شكاف مردم‌ ـ‌ مسئولان) را تقویت كنند. این رویكرد تبلیغی پس از تحولات انتخابات دهم ریاست‌جمهوری با تأكید بیشتری از سوی محافل تبلیغی غرب پیگیری شد و به‌صورت نقطه كانونی تبلیغات بیگانه درآمد. بر این مبنا، هفته‌نامه آلمانی «دی سایت» از قدرت جنبش سبز می‌نویسد و یادآوری می‌كند: «مردم در ایران خود را آماده نبرد كردند. بارقه امید همچنان در دل آن‌ها می‌درخشد و ادامه اعتراضات سبب بروز شكاف‌هایی در حاكمیت شده است.»

 از نگاه تحلیل‌گران رسانه‌ای بیگانه، تحولات پس از انتخابات ریاست جمهوری به قطبی كردن كل جامعه و نوعی پولاریزاسیون سیاسی منجر شده است به‌گونه‌ای كه یك دولت كاملاً بنیادگرا ـ به ادعای بیگانه با كمترین به‌اصطلاح پشتوانه اجتماعی ـ و در نقطه مقابل آن، جنبش اعتراضی مردم رو در روی هم قرار گرفته است.

2 ـ جعل مطالبات ساختارشكنانه برای نیروهای اجتماعی

محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب با بهره‌گیری از كوچك‌ترین مطالبات و اعتراضات اجتماعی و برجسته‌سازی آن‌، این مطالبات را تا مرز خطوط قرمز حاكمیت گسترش می‌دهند و تلاش می‌كنند زمینه شكل‌گیری جریان منسجم اجتماعی در مقابل حاكمیت را فراهم آورند. در همین راستا، رسانه‌های بیگانه به‌دنبال بالابردن انتظارات مردم ایران در حوزه‌های اجتماعی و به‌ویژه اقتصادی هستند و به بازتعریف مطالبات مجازی و ساختگی برای اقشار مختلف اجتماعی می‌پردازند. بر این مبنا، تلاش می‌شود مطالبات برخی گروه‌های اجتماعی از جمله دانشجویان، كارگران، زنان، قومیت‌ها و هرگونه حركت فرهنگی جمعی دیگر، از پوسته صنفی خود خارج شود و «بار سیاسی ضد حكومتی» به خود بگیرد.

در فضای پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری، رویكرد رسانه‌های بیگانه بر راهبرد مشاركت مطالبه‌محور، حضور هوشمند و مشاركت فعال و كنش‌گرانه معطوف شد. هدف اصلی این راهبرد را می‌توان عبور از اعتراض‌های اجتماعی سلبی و انفعالی به كنش اعتراضی فعال و هوشمند از طریق تحریض نیروهای اجتماعی غیرفعال، سازماندهی این نیروها و هدایت كنش آن‌ها به نفع نامزدهای ساختارشكن قلمداد كرد. از این منظر، تلاش شد كنش سیاسی مردم و گروه‌های اجتماعی در ایران به سمت برنامه‌محوری، سوق یابد. فعال‌سازی نیروهای اجتماعی و سازمان‌دهی به كنش‌های اعتراضی گروه‌ها و نیروهای اجتماعی و تقویت و حمایت از احزاب و نامزدهای سكولار و مستقل از حاكمیت و جعل مطالبات ساختارشكنانه برای نیروهای اجتماعی از جمله اهداف بنیادین پیگیری راهبرد مشاركت مطالبه‌محور در اوضاع تبلیغات انتخاباتی بود. این موضوع، نكته‌ای است كه از سوی تحلیل‌گران رسانه‌ای بیگانه به وضوح مطرح می‌شود. بر این مبنا، تقی رحمانی، فعال سیاسی،‌ در گفت‌وگو با رادیو آمریكا گفت: «این مطالبات را فقط میرحسین موسوی نمی‌گوید. این را خیلی از گروه‌های سیاسی می‌گفتند. آقای موسوی این را ردیف كرده، روی آن تأكید گذاشته و این مطالبات قبلاً گفتم حتی گسترده‌ترش برای اقوام را آقای كروبی مطرح كرد. آقای كروبی منشور اقوام داد. نگاه جدید به قانون اساسی مطرح كرد. تداخل مسئولیت در قانون اساسی را مطرح كرد. گفتم هر دوی این‌ها مدیون آن جنبش مطالبه‌محوری جامعه ایران است.»

 رسانه‌های بیگانه همچنین به‌دنبال بازسازی نماد برای مطالبات جنبش موسوم به سبز هستند تا از منظر این رویكرد، زمینه چانه‌زنی به اصطلاح جنبش سبز در مورد آن‌ها را فراهم كنند. روشن شدن گام‌به‌گام مطالبات و عبور از قانون اساسی جمهوری اسلامی از منظر حركت تدریجی به سوی مؤلفه‌های دموكراسی و حقوق بشر غربی و فراگیر كردن نظام فكری سكولار، از دیگر تاكتیك‌های محافل بیگانه است. حشمت‌الله طبرزدی، فعال سیاسی، در این زمینه گفت: «در آخرین تظاهراتی كه در پنجشنبه چهلم شهدا (‌حوادث پس از انتخابات) بود، در آنجا شعار «استقلال آزادی جمهوری ایرانی» سر داده شد و معلوم می‌شود كه در واقع، جنبش به‌مرور به اهداف دموكراسی‌خواهی و حقوق بشر و به آزادی‌خواهی دارد نزدیك می‌شود و گام به گام در واقع مطالبات خودش را شفاف‌تر مطرح می‌كند.»

‌تحلیل‌گران رسانه‌ای بیگانه به‌دنبال ساختارشكنی و عبور از خطوط قرمز نظام اسلامی هستند. بر این مبنا، از تضاد جوهری در قانون اساسی جمهوری اسلامی سخن می‌گویند و مدعی هستند: « قانون اساسی دارای یك تضاد جوهری است در واقع و تضادش هم بین یك حكومت اسلامی و یك جمهوری است و این در تمام این قانون اساسی منعكس می‌شود. شما اگر بر اساس این قانون اساسی بخواهید پیش بروید، خوب نقش شورای نگهبان را چه‌كار خواهید كرد؟ نقش رهبر جمهوری اسلامی را چه‌كار خواهید كرد؟ این‌ها دخالت مستقیم در تصمیم‌گیری مجلس و ریاست جمهوری و رأی‌گیری و انتخابات ‌و تمام سطوح مملكت دارند.»

از نگاه بیگانه، دید‌گاه‌های میرحسین موسوی درباره جنبش‌های اجتماعی، ریشه در مطالبه‌محوری اقشار و گروه‌های اجتماعی در چهار سال گذشته دارد كه با گذشت زمان، مطالبات مردم در دو سطح افقی و عمودی و به‌طور مشخص در حوزه‌های اندیشه، شعار و همچنین به‌عنوان نماد، گسترش خواهد یافت و در این چارچوب، جنبش نیز افراطی و ساختارشكن خواهد شد و نتیجه منطقی آن، این است كه جنبش، رهبران جدیدی در آینده پیدا می‌كند. مهرداد مشایخی،‌ كارشناس مسائل سیاسی، از منظر رویكرد ساختارشكنی و عبور از گفتمان انقلاب اسلامی در گفت‌وگو با رادیو آمریكا ( 19/7/1388 ) مدعی شد: «تأكیدی كه در چندین بیانیه، ایشان (‌میرحسین موسوی ) روی استفاده از ظرفیت‌های به‌كار نیفتاده قانون اساسی جمهوری اسلامی آیا همین واژه جمهوری اسلامی نه یك كلمه كم، نه یك كلمه بیش می‌گذارد، این درجه تأكید به هر دلیل به هر نیت كه انجام بگیرد، ممكن است دل بخشی از جامعه را به‌دست بیاورد؛ ولی قطعاً دل بخش دیگری از جامعه را نگران می‌كند. دل نگران می‌كند...زمامداران حكومت جمهوری اسلامی در سی سال اخیر حتی از اصول اولیه منحرف شدند؛ ولی اصول اولیه هم بسیار ناكارآمدی و عدم صراحت در بسیاری جهات دارد و بسیاری از مشكلات فعلی اتفاقاً در همین قانون اساسی هست، مسئله ولایت فقیه؛ آقای موسوی توضیح نمی‌دهند كه با مسئله ولایت فقیه كه كاملاً جنبه قانونی آن در خود قانون اساسی هست چه می‌خواهند بكنند.»

 3ـ تلاش برای شكل‌گیری جامعه مدنی قوی و خارج شدن از حالت توده‌ای ‌

محافل تبلیغی بیگانه لازمه تحقق دموكراسی در ایران را تشكیل جامعه مدنی قوی عنوان می‌كنند و معتقدند برای رسیدن به دموكراسی، چاره‌ای جز شكل‌گیری جامعه مدنی قوی وجود ندارد؛ زیرا دموكراسی محصول موازنه قوای دولت و جامعه است و اگر جامعه قوی و قدرتمند نباشد، دولت قطعاً خودكامه خواهد بود.

به نظر می‌رسد محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب، رویكرد فربه‌سازی گروه‌های اجتماعی در مقابل حاكمیت را پیگیری می‌كنند. بر این مبنا، تلاش می‌كنند كه جامعه ایران را از حالت توده‌ای و غیر شبكه‌ای خارج سازند و با خلق طبقات جدید همسو با گفتمان سكولار غرب، زمینه‌های چالش‌‌زایی را میان بدنه جامعه و حاكمیت شكل دهند. فعال كردن جامعه و هسته‌های اجتماعی از طریق هویت‌بخشی، انسجام‌بخشی و در نهایت، فربه‌كردن شكاف‌های اجتماعی كه از چند سال پیش آغاز شده بود، پس از انتخابات ریاست جمهوری با شتاب و همگرایی بیشتری از منظر پیشبرد فرایند جنگ نرم علیه ایران پیگیری می‌شود و از این طریق، تلاش می‌گردد اقشار و نیروهای اجتماعی(‌‌جامعه مدنی ) در جهت رویارویی با حاكمیت سوق یابند. در واقع، محافل سیاسی و امنیتی غرب با بهره‌گیری از ابزار رسانه‌ای به دنبال بازتعریف هویت جدید برای اقشار اجتماعی (‌ كارگران، دانشجویان، زنان و...) و همچنین فراگیركردن و سازماندهی مطالبات آن‌ها در قالب نهادها هستند تا از این طریق، اقشار اجتماعی را از حالت خنثی خارج كنند و آن‌ها را در جهت «چانه‌زنی و مقابله با حاكمیت» در خارج از محدوده قانون اساسی جمهوری اسلامی سوق دهند.

 4 ـ كشاندن مطالبات گروه‌های اجتماعی به حوزه همگانی

محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب به دنبال كشاندن مطالبات اقشار و گروه‌های اجتماعی به حوزه همگانی و تبدیل آن‌ها به امری اجتماعی و ملموس هستند. كشاندن مطالبات اجتماعی به حوزه همگانی عمدتاً حول محور حقوق بشر صورت می‌گیرد. از نگاه رسانه‌های بیگانه، قربانیان نقض حقوق بشر، گستره وسیعی را دربر می‌گیرد كه شامل كارگران، زنان، معلمان و... هستند و از این طریق، زمینه ورود آن‌ها به حوزه همگانی را فراهم می‌كنند. در واقع، این رسانه‌ها با بررسی پیامدهای حركت‌های اجتماعی زنان، درصدد تحریض زنان علیه حاكمیت و كشاندن مسائل زنان به حوزه همگانی هستند. این رسانه‌ها در راستای كشاندن مطالبات اقشار اجتماعی به حوزه همگانی، فضایی مجازی ترسیم می‌‌كنند تا زنان برای تغییر قوانین مردم‌سالارانه؛ كارگران برای بهبود كار و افزایش دستمزد؛ معلمان برای افزایش حقوق و غیره؛ نویسندگان و هنرمندان برای آزادی بیان و عقیده؛ و دانشجویان برای خواست‌های صنفی خود در قالب جنبش، سازمان یابند. از نگاه تحلیل‌گران رسانه‌ای بیگانه، زنان، دانشجویان، كارگران تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری، هركدام به اشكال مختلف در فعالیت‌های مدنی ائتلاف‌ها و ارائه برنامه‌های جمعی و صنفی به‌دنبال خواست‌هایشان بودند كه از فردای انتخابات، ‌همه‌چیز تغییر كرد فضای خیابان‌ها شكل اعتراض‌ها و مضمون آن‌ها بر نارضایتی‌ها درباره نتایج انتخابات ‌متمركز شد و در حال حاضر، برای خیلی‌ها این سؤال به وجود آمده كه بر سر خواست‌های زنان و دانشجویان و كارگران چه آمده است؟ آیا این مطالبات دیگر اهمیتی ندارد یا اینكه ناراضیان منتظر هستند ببینند كه آیا اعتراضشان به جایی می‌رسد و چیزی عوض می‌شود؟تحلیل‌گران رسانه‌ای از اختلال در فضای عمومی به علت شكل‌گیری جنبش موسوم به سبز، برای حق‌خواهی سخن می‌گویند و لازمه تأثیر‌گذاری جنبش اعتراضی سبز را پیوستن اقشار و گروه‌های مختلف اجتماعی به آن و طرح مطالبات در قالب جنبش سبز ارزیابی می‌كنند. آنچه كه از فضای رسانه‌ای بیگانه بر می‌آید، تأكید آن‌ها بر قوی كردن ارتباطات شبكه‌ای جامعه،سازمان‌یابی شبكه‌های اجتماعی و نهادهای مدنی غیررسمی است و به‌عنوان مكمل این رویكرد تبلیغی بر فاصله گرفتن و طفره‌روی از تعامل با نهادهای رسمی جمهوری اسلامی نیز تأكید می‌شود.

 در این چارچوب با هدفمندی ویژه‌ای فرایند كسب اعتماد بدنه جامعه و به تعبیر مشخص، اعتماد‌سازی نیز پیگیری می‌شود و تلاش می‌‌گردد زمینه نفوذ اقشار اجتماعی در لایه‌های اجتماعی از طریق سازماندهی در قالب نهادهای مدنی غیردولتی فراهم آید و از این طریق، روند اعتمادسازی تسریع گردد.

 محافل تبلیغی غرب به دنبال تعیین برنامه عملی، تبلیغی و آموزشی برای اقشار اجتماعی برای سوق دادن آن‌ها در جهت پیوند با مردم هستند. بر این اساس بخشی از فضای تبلیغی رسانه‌های بیگانه به طرح القائات و ادعاهای ساختگی درباره وضع اقشار اجتماعی به‌ویژه دانشجویان، زنان و كارگران معطوف می‌شود تا با ایجاد فضایی مجازی مردم به تغییر وضع كنونی سوق داده شوند.

 5ـ ایجاد هم‌پیوندی میان گروه‌های اجتماعی (انسجام‌بخشی )

محافل تبلیغی غرب، راهبرد برقراری پیوند میان جنبش‌های اجتماعی را پیگیری می‌كنند. رسانه‌های بیگانه از تحول در مطالبات جنبش‌های اجتماعی سخن می‌گویند كه مهم‌ترین مؤلفه آن در‌ هم‌‌پیوندی ‌با‌ دیگر اقشار اجتماعی‌ و فاصله گرفتن از دولت و همچنین پیگیری مطالبات و حقوق مردم معرفی می‌شود. رسانه‌های بیگانه با معرفی «مسئله حقوق بشر»، «دموكراسی» و «اعتراض به نتایج انتخابات» به‌عنوان دغدغه مشترك همه گروه‌های ضد انقلاب تلاش می‌كنند ‌از ‌مقوله حقوق بشر بستری برای پیوند جنبش‌های اجتماعی بسازند‌. محافل تبلیغی بیگانه به‌گونه‌ای هدفمند، به‌دنبال پل زدن میان مطالبات اقشار و گروه‌های اجتماعی هستند و با پیوند آن‌ها با یكدیگر، می‌كوشند فعالیت‌های صنفی اقشار و گروه‌های اجتماعی را به «جنبش‌های اجتماعی» مخالف نظام جمهوری اسلامی تبدیل كنند. از نگاه تحلیل‌گران رسانه‌های بیگانه، جنبش دانشجویی و زنان، بیشترین همگرایی و منافع مشترك را دارند و می‌توانند راهبر و تسریع‌كننده جریان مبارزاتی باشند و همچنین كارگران به‌عنوان پیاده‌نظام و سربازان می‌توانند هزینه‌های این مبارزه را بر دوش كشند. تحلیل‌گران رسانه‌ای بیگانه همچنین جنبش دانشجویی را جنبشی پیشتاز با سازماندهی سریع می‌دانند كه می‌تواند در جایگاه پیشگام جنبش، زمینه افراطی‌تر شدن جنبش را فراهم سازد.

 6ـ فراگیركردن مطالبات اقشار و گروه‌های اجتماعی

رسانه‌های بیگانه به‌دنبال فراگیركردن و بالابردن مطالبات اقشار اجتماعی و همچنین انسجام‌بخشی به خواسته‌های آن‌ها از جمله حقوق بشر، دمو‌كراسی و رفع تبعیض هستند؛ به تعبیر دیگر، این رسانه‌ها می‌كوشند مطالبات و خواسته‌های مشتركی برای اقشار و گروه‌های اجتماعی ایران تعریف ‌كنند و آن‌ها را در چارچوب گفتمان اعتراضی مشترك سازمان دهند.

 بر این اساس، میان مطالبات كارگران، ‌دانشجویان و زنان در چارچوب «حقوق مدنی» ‌پیوند برقرار می‌شود. رسانه‌های بیگانه در راستای پیشبرد جنگ نرم علیه ایران، ایجاد نوعی جامعه مدنی فراگیر متشكل از گروه‌های سیاسی ناهمگون را پیگیری می‌كنند كه در چارچوب آن، طیف‌های مختلف سیاسی و مذهبی جای می‌گیرند. در این چارچوب، از ضرورت پیوند جنبش سبز با گروه‌های اجتماعی و جنبش دموكراسی‌خواهی سخن به میان می‌رود. بر این مبنا، خانم رضوان مقدم، یكی از قدیمی‌ترین اعضای اولیه كمپین یك میلیون امضا، فعال حقوق بشر، فعال حقوق زنان، دانشجوی جامعه‌شناسی و استاد دانشگاه، گفت‌: «در آستانه انتخابات زنان، با گرایشات و تنوعات فكری مختلف دور هم جمع شدند و همگرایی جنبش زنان را ایجاد كردند كه روی دو محور اصلی متمركز شدند: یكی تغییر موادی از قانون اساسی بود كه حقوق زن را نادیده گرفتند در این مواد قانون اساسی و یكی هم پیوستن به كنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان بود و به‌علاوه نتیجه این همگرایی این شد كه كاندیداهای ریاست‌جمهوری را در مورد مطالبات حقوقی زنان به چالش كشاند ...جنبش زنان هم خواسته‌هایش از جنبش دموكراسی‌خواهانه مردم جدا نیست. زنان علاوه بر حضور فیزیكی‌شان، چه زنان و چه فعالان حقوق زنان علاوه بر حضور فیزیكی به اعتقاد من در رهبری فكری جنبش سبز و دموكراسی‌خواهی مردم ایران حضور چشمگیر و تعیین‌كننده داشتند حتی در طرح شعارها در اینكه فضا را مدنی و صلح‌آمیز كردند.»

رسانه‌های بیگانه با تأكید بر حضور همزمان روشنفكر ـ روحانی، برانداز ـ اصلاح‌طلب تصویری متفاوت از جنبش سبز ترسیم می‌كنند كه طیف‌های مختلف سیاسی و اجتماعی به صورت فراگیر در آن حضور دارند. تحلیل‌گران رسانه‌ای بیگانه همچنین از فروریختن هراس مردم در پی تحولات پس از انتخابات سخن می‌گویند تا از این منظر، فراگیرشدن جنبش‌های اجتماعی در حوزه سیاسی و اجتماعی را القا كنند. بر این مبنا مدعی هستند: «آنچه كه در روزهای اخیر در ایران گذشت، تحولی بزرگ را نوید می‌دهد و گویای این واقعیت است كه مردم ایران در راه دستیابی به حقوق مسلم خودشان نه‌تنها ناامید نشده‌اند؛ كه سنگر هم گرفته‌اند.» از نگاه آنان‌، نوسانات روحی و عاطفی كه ملت ایران در این پنجاه، شصت روزه تجربه كردند، وضعیت یك كشور در گذار عادی نیست و حكومت به دنبال این است كه این وضعیت غیر عادی مردم را دوباره به آن حالت رعب و وحشت و بی‌تفاوتی و یأس قبل از این خیزش انتخابات برگرداند.

 7 ـ زمینه‌سازی برای ایجاد همگونی میان خواسته‌های حاشیه و مركز

 تحلیل‌گران رسانه‌های بیگانه جنبش موسوم به سبز را فرصتی تاریخی می‌دانند و از ضرورت گسترش حوزه‌های نفوذ جنبش و ورود آن به سطوح مختلف اجتماعی و حمایت همه‌گیر گروه‌های اجتماعی از آن سخن می‌گویند؛ ‌به‌گونه‌ای كه این جنبش در حوزه عمومی عمق و نفوذ بیشتری یابد و چهره‌ای پوپولیستی و توده‌ای به خود بگیرد. رسانه‌ها‌ی بیگانه با توصیف جنبش موسوم به سبز به جنبش طبقه متوسط مركزنشین، از ضرورت گسترش آن به همه ایران سخن می‌گویند به گونه‌ای كه میان مطالبات و خواسته‌های حاشیه و مركز، نوعی همگونی ایجاد شود و حاشیه به این نتیجه برسد كه منفعتش مشاركت در جنبش است. بر این مبنا، حسن شریعتمداری، فعال سیاسی مقیم آلمان، در گفت‌وگو با رادیو آمریكا گفت: «رهبری باید بتواند این جنبش را سراسری و دارای پشتوانه بزرگ‌تری بكند وگرنه كسانی كه به اینترنت، توئیتر و فیس‌بوك دسترسی دارند، هرچقدر هم زیاد باشند، عده‌ای بی‌شمار از مردم ایران هستند و باید این جنبش را گسترش داد و نهادهای مدنی و احزاب را در آن سهیم كرد.»

 8 ـ تدوین راهبرد عملی برای اعتراضات اقشار اجتماعی

محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب به‌گونه‌ای هدفمند، رویكرد تدوین راهبرد عملی برای مبارزات اقشار اجتماعی به‌ویژه زنان‌، كارگران و دانشجویان را پیگیری می‌كنند و به زمینه‌سازی ذهنی برای تعیین راهبرد عملی برای اعتراضات اقشار اجتماعی می‌پردازند و در عین‌حال، تلاش می‌كنند راهبرد دارای هدف مشخص‌، ملموس و همچنین قابل دسترس باشد. در روند تعیین و تدوین راهبردی برای اقشار اجتماعی، رسانه‌های بیگانه در مرحله نخست تلاش می‌كنند وجود مشكل و تبعیض را القا كنند تا جامعه به ضرورت رفع آن توجه كند. در مرحله دوم، این رسانه‌ها از ضرورت مداخله نیرو‌ها و اقشار اجتماعی و نهادهای مدنی غیردولتی برای رفع تبعیض سخن می‌گویند و در گام سوم، این تصور القا می‌شود كه مردم و به‌طور مشخص، اقشار اجتماعی،‌ خواستار تغییر وضع موجود هستند.

رسانه‌های بیگانه به‌گونه‌ای هدفمند می‌كوشند «گفتمان مقاومت مدنی و اعتراض» را به نهادهای جامعه مدنی تسری دهند. تحقق چنین وضعیتی از منظر رسانه‌ای، مستلزم تحولی اساسی در مؤلفه‌های ‌قدرت سیاسی ارزیابی می‌شود. در عین‌حال نوعی تلاش هدفمند برای ایجاد گفتمان اعتراضی مشترك برای اقشار و گروه‌های مختلف اجتماعی است و شعار «ما همه با هم هستیم» تداعی‌گر این گفتمان است كه در لایه‌های پنهان آن، پس‌زمینه‌های سیاسی مشهود است. محافل تبلیغی غرب در عین‌حال به‌گونه‌ای غیرمستقیم به‌دنبال ایجاد اعتبار و مشروعیت‌بخشی به اعتراضات هستند. بر این اساس، از نوعی مقاومت قانونی در مقابل حاكمیت سخن می‌گویند و این اعتراضات را در ورای ادعای تحقق نیافتن شعارهای دولت نهم توجیه می‌كنند.

9 ـ سازماندهی و انسجام‌بخشی به گروه‌های اجتماعی

رسانه‌های بیگانه به‌گونه‌ای هدفمند می‌كوشند برای جنبش‌های اجتماعی ایران هویتی مستقل از دولت قائل شوند. بر این اساس، با بازتعریف ویژگی‌های ساختاری جدید برای آن‌ها می‌كوشند جنبش‌های اجتماعی را به‌سوی نهاد‌مندی سوق دهند. این رسانه‌ها از نگاه چالش ـ‌  فرصت به جنبش‌های اجتماعی ایران می‌نگرند و در زمینه چالش‌های جنبش‌های اجتماعی در ایران به مواردی همچون وابستگی به دولت (‌نداشتن استقلال) ‌و حفظ همبستگی (‌واگرایی) اشاره می‌كنند و برای فراروی از این موانع ساختاری، حركت در جهت نهاد‌مندی را پیشنهاد می‌كنند. این رسانه‌ها همچنین به‌طور غیر‌مستقیم به‌دنبال سازماندهی و همچنین تعیین پیشرو برای جنبش‌های اجتماعی هستند.

انسجام و همبستگی گروه‌های اجتماعی، آن‌ها را از پراكندگی، تشتت و چندپارگی خارج می‌كند و با تشكیل زنجیره مقاومت مدنی، زمینه جنبش‌گرایی و روابط اعتماد‌آمیز را در اقشار اجتماعی فراهم می‌آورد. در مجموع سازماندهی اقشار اجتماعی در قالب جنبش‌، حوزه عمومی فعال و قدرتمندی ایجاد و در عین‌حال آن‌ها را به دیده‌بان جامعه مدنی تبدیل می‌كند؛ به تعبیر دیگر، جنبش‌گرایی اقشار اجتماعی،‌ مطالبات آن‌ها را به عرصه‌های زندگی جمعی و حوزه عمومی گسترش می‌دهد.

برخی تحلیل‌گران رسانه‌ای بیگانه، نداشتن انسجام و تشكیلاتی نبودن را یكی از نقاط ضعف جنبش موسوم به سبز قلمداد می‌كنند و از روند رو به گسترش و در جهت سازماندهی جامعه مدنی ایران سخن می‌گویند. بهمن نیرومند، كارشناس مسائل سیاسی، در این زمینه گفت: «من معتقدم كه علی‌رغم سركوب شدیدی كه در این سی‌ساله به‌خصوص علیه جامعه مدنی ایران وجود داشته، این جامعه مدنی روزبه‌روز گسترش پیدا كرده است، این میلیون‌هایی كه در رابطه با جریان انتخابات به صحنه آ‌مدند، این‌ها یك‌باره ظاهر نشدند و یك‌باره به دنیا نیامدند و این‌ها نتیجه تلاش سالیان دراز همین جامعه مدنی است ... یكی از دلایل شكست آقای خاتمی هم در واقع همین بود كه نهادهای مدنی را آن طوری كه باید و شاید ازش پشتیبانی نكرد و نگذاشت این‌ها رشد پیدا كنند و سازماندهی بكنند.»

10 ـ تعیین نماد و نقاط عطف برای اقشار اجتماعی

محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب در پی تعیین نقطه عطف و نماد برای شكل‌گیری جنبش‌های اجتماعی هستند. در این چارچوب، به‌گونه‌ای چندوجهی و سیال، رویدادها و اشخاص به‌عنوان نماد، نقاط عطفی برای سازماندهی اقشار اجتماعی در می‌آیند. بخشی از رویكرد محافل سیاسی و تبلیغی پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری نیز به تعیین نماد به‌ویژه رنگ و نقاط عطف به‌عنوان رسانه‌ای سیال و فراگیر برای اقشار و گروه‌های اجتماعی معطوف شد. بر این اساس، محافل سیاسی و تبلیغی غرب با به‌كارگیری عبارت جنبش سبز در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران برای توصیف فعالیت‌‌های انتخاباتی میرحسین موسوی گزارش دادند: «بهره‌گیری از شال سبز یادآور یكی از انقلاب‌های كامیاب سال‌های اخیر(انقلاب نارنجی در اوكراین)  نیز هست كه هواداران یوشچنكو، نخست‌وزیر پیشین اوكراین، با بهره‌گیری از رنگ نارنجی و آراستن كوی و برزن كیف، پایتخت اوكراین، با اشیایی به همین رنگ در برابر حریف برخوردار از پشتیبانی مسكو چندان ایستادگی كردند كه سرانجام نامزد نارنجی‌رنگ‌شان را در صدر كاخ ریاست‌جمهوری اوكراین نشاندند.»

در همین راستا (نمادسازی)، تصاویر ویدئویی مربوط به كشته شدن دختری به نام ندا در فضای رسانه‌ای بیگانه برجسته و تلاش شد تا او به‌ چهره مقاومت در ایران تبدیل شود. بر این مبنا، از شعر به‌عنوان وسیله‌ای برای تحریض احساسات مردم استفاده شد و به نقل از یك سایت اینترنتی این شعر منتشر گردید: «ندا بمان، با مردم توی كوچه‌ها بخوان، بگو كه زنده باد زندگی، ندا بمان.»

 هانس كلای اشتویبر، یكی از كارشناسان رسانه در آلمان، ویدئوی منتشر شده از لحظات پایانی زندگی ندا را ایده‌آل‌ترین سمبل‌سازی مقاومت در ایران خواند.

سمبل‌سازی مضاعف از دیگر شگرد‌های تبلیغی بیگانه همسو با نمادسازی است. بر این مبنا، اعتراضات امسال هیجده تیر با آنچه جنبش موسوم به سبز خوانده می‌شود، پیوند زده شد و این دو سمبل در كنار یكدیگر از قدرت نمادسازی و سمبل‌سازی مضاعف برخوردار شدند تا ضریب تأثیرگذاری روی مخاطب برای استفاده سیاسی به‌طور تصاعدی بالا رود. در حالی كه 18 تیرماه 1378 به مثابه یك سمبل، كاركرد نمادین وجریان‌سازی خود را پس از گذشت یك دهه از دست داده است، جنبش موسوم به موج سبز می‌كوشد به آن جان تازه‌ای ببخشد و به‌منظور جریان‌سازی و سازمان‌دهی مجدد، طرحی نو دراندازد.‌

 در مجموع، دو نوع نماد در متن تبلیغی درباره تحولات پس از انتخابات ریاست جمهوری مطرح شد: اول، نمادهای اعتراضی مانند نشانه‌های عزاداری، لباس‌های سیاه (به یاد كشته‌شدگان حركت‌ها)، ابراز همبستگی با خانواده كشته‌شدگان، برچسب بر گونه‌ها، پارچه‌های سبز و امثال آن و دوم، نمادهای حكومتی كه در فضای رسانه‌ای بیگانه به‌عنوان نمادهای سركوب تفهیم می‌شود كه شامل خشونت‌های پلیسی، امنیتی، استفاده از باتوم، گاز اشك‌آ‌ور، پرواز هلی‌كوپتر در آسمان و امثال آن بوده است.‌

نماد سوگواری سیاه برای تجمعات، نوعی نماد مظلومیت و احقاق حق را تداعی می‌كند كه به جذابیت بیشتر آن بهره می‌رساند. استفاده از راهپیمایی مسالمت‌آمیز با نماد همدردی با بازماندگان قربانیان نیز در همین بستر ارزیابی می‌شود.

 بهره‌گیری از نمادهای جدید از سوی تظاهركنندگان مانند سكوت،‌ رنگ سبز یا سیاه و امثال آن نیز از رویكردی جدید حكایت دارد كه اقشار متنوعی از جمله جوانان، كارگران، زنان چادر به سر و دختران جوان را به هم پیوند می‌دهد.

 11 ـ نافرمانی مدنی در چارچوب گفتمان مذهبی و انقلابی

محافل تبلیغی غرب برای تداوم اعتراض‌ها و ناآرامی‌ها در ایران از انگاره نافرمانی مدنی در چارچوب گفتمان مذهبی ـ سنتی یا همان تبلیغ برگزاری اعتراض‌ها و پیگیری نافرمانی‌ها در قالب این‌گونه مراسم بهره می‌گیرند. بنابراین، در فضای رسانه‌ای بیگانه تلاش می‌شود تا از نمادهای سنتی- مذهبی ایران علیه نظام اسلامی استفاده شود. در این راستا هر مراسم عبادی، مذهبی و انقلابی از قبیل شركت در نماز جمعه، ‌مراسم روز جهانی قدس و مراسم سیزده آبان به نمادی علیه حاكمیت و بهانه‌‌ای برای اجتماع معترضان به وضع موجود به‌شمار می‌رود.

 محافل تبلیغی بیگانه از منظر رهیافت درون‌گفتمانی از نمادها، نشانه‌ها، ‌گزاره‌ها و قضایای درون‌گفتمان جمهوری اسلامی ایران علیه خود این گفتمان بهره می‌جویند و به‌دنبال مصادره به مطلوب نمادهای دینی هستند. با درك چنین فضایی است كه مجری تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی، پرسش خود را به بهانه بررسی لغو برگزاری مراسم احیا درحرم ‌امام خمینی(ره) پس از بیست سال این‌گونه از محسن كدیور مطرح می‌كند:

«اصولاً اتفاقی كه افتاده است، در دو ماه گذشته ما شاهد این بودیم كه از بسیاری از عرصه‌هایی كه اصولاً به طور سنتی در انحصار حكومت، در انحصار جمهوری اسلامی بوده است، معترضان استفاده كردند. از تكبیر بگیرید تا مراسم نمازجمعه یا همین بحث مراسم احیا و همین طور روز قدس كه عرض كردم، واقعاً استفاده از این ابزارهایی كه در ابتدا انتقاد هم مطرح می‌شد كه معترضان نباید از این نوع ابزارها كه متعلق به جمهوری اسلامی هست، استفاده بكنند، چقدر توانست موفق بشود؟»

محسن كدیور كه با عنوان پژوهشگر دینی در كالیفرنیای شمالی از سوی مجری- كارشناس این رسانه معرفی شد، در پاسخ به این پرسش هدفمند گفت:

«عملاً صحنه‌ها و عرصه‌های دینی كه قبلاً در دست حكومت بود، مردم به معترضین به تصرف خودشان در آوردند و منویات خودشان و اراده ملی را در این عرصه‌ها دارند متجلی می‌كنند ... علی‌القاعده اصلاح‌طلبان هم بخشی از این مراسم را به عهده دارند: چند كانون اصلی برای این مراسم به شكل سنتی وجود داشته است، یكی‌اش حسینیه ارشاد بوده است و دیگری آرامگاه مرحوم آیت‌الله‌ خمینی بوده است و دیگری كانون توحید بوده است و می‌بینیم كه امسال در هیچ كدام از این موارد و در هیچكدام از این مراكز دینی جلسه‌ای برگزار نمی‌شود. فی‌الواقع حكومتی كه مهم‌ترین افتخار خودش را اسلامی بودن می‌داند، با برگزاری مراسم اسلامی اما توسط مخالفین خودش مخالفت كرده است و آن‌ها را برحذر داشته است. این جلسه اخیر هم كه اشاره كردید در حرم آیت‌الله ‌خمینی بیست سال قدمت دارد... قابل پیش‌بینی بود كه در صورت برگزاری این مراسم، آرامگاه مرحوم آیت‌الله خمینی تبدیل به كانون اعتراض جنبش سبز مردم ایران می‌شود و حكومت هراس دارد كه مردم این‌گونه بیشمار خودشان را مشاهده بكنند و صدای اعتراض مسالمت‌آمیز خودشان را در چارچوب قوانین موجود كشور به گوش جهانیان برسانند.»

كدیور تعبیر دكتر شریعتی «مذهب علیه مذهب» را بهترین تعبیر برای توصیف و تحلیل وضعیت فعلی حاكم در میان نخبگان و استفاده هر یك از شعائر مذهبی علیه دیگری می‌داند.

 در عین حال، نوعی نگاه مذهبی در فضای رسانه‌ای بیگانه برای زمینه‌سازی گسترش شبكه‌های اجتماعی مطرح است. بر این مبنا، حسین یوسفی اشكوری، درباره محورهای نامه میرحسین موسوی به مراجع عظام تقلید گفت: محورهای این نامه را در پاسخ نامه آقای مهندس موسوی در دو موضوع می‌توان خلاصه كرد: موضوع اول، تأیید همان برنامه‌های آقای موسوی بود به خصوص با محوریت ایجاد و یا گسترش شبكه‌های اجتماعی به‌منظور پیشبرد جنبش اعتراضی و همین‌طور به عنوان یك محور وحدت ملی و اجتماعی كه آقای منتظری هم صریحاً این را تأیید كردند. این را حتی با آیات قرآن و با آرای مذهبی هم محكم‌تر و استوارتر كردند.

 محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب همچنین از شیوه مبارزاتی برخی رهبران سیاسی همچون گاندی به عنوان نماد و الگویی برای پیشبرد جنبش بدون خشونت و نافرمانی مدنی در ایران بهره می‌گیرند و تلاش دارند از آن به عنوان بستری برای ایجاد انگیزش در میان اقشار اجتماعی ایران استفاده كنند.

 12 ـ بین‌المللی كردن مسئله جنبش‌های اجتماعی در ایران

محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب در پیوند زدن جنبش‌های اجتماعی از سطح داخلی فراتر می‌روند و متأثر از سطح ساختار نظام جهانی به‌دنبال ایجاد همبستگی میان جنبش‌های اجتماعی با گروه‌ها و ‌جنبش‌های غیردولتی در دیگر نقاط جهان‌ هستند‌ كه‌ شاید‌ بتوان از آن به عنوان تلاش برای ایجاد جامعه مدنی ملی و جهانی یاد كرد. رسانه‌های بیگانه حمایت «گری كاسپارف» از جنبش سبز ایران را برجسته و تأكید كردند مدت كوتاهی از جنبش سبز مردم ایران می‌گذرد؛ اما این حركت تأثیر زیادی بر ایران و جهان گذاشته است. از نگاه بیگانه، جنبش سبز از حمایت‌های گسترده بین‌المللی برخوردار است و در عین حال، بر این موضوع تأكید دارند كه در سی سال گذشته هیچ حركت مردمی در ایران نبوده كه چنین گسترده و صریح، حمایت دولت‌ها، سازمان‌های غیر دولتی و مردم جهان را به خود جلب كرده باشد به گونه‌ای كه برای نخستین‌بار جشنواره‌های بین‌المللی سینمایی شكل عرضه همیشگی خود را به هم زدند و در حمایت از حركت‌های مردمی در ایران سبزپوش شدند. و جوایز برخی بنیادهای بین‌المللی حقوق بشر از جمله بنیاد «لخ والسا» به لادن و رویا برومند و شادی صدر از فعالان زن طرفدار جنبش موسوم به سبز اهدا شد. «فرانچسكو دیلئو»، روزنامه‌نگار ایتالیایی نیز كه برای حوادث انتخابات به ایران سفر كرده بود؛ كتابی با نام موج سبز را به‌عنوان دستاورد این سفر منتشر كرد و مدعی شد: «اكثر مردم ایران كه كمتر از 30 سال سن دارند، حاضرند حتی جان خود را برای تغییر كشورشان فدا كنند.»

همچنین رسانه‌های بیگانه موضوع تشویق ورزشكاران ایرانی در مسابقات جهانی كشتی در دانمارك را مورد توجه قرار دادند و از این منظر تلاش كردند از موضوع حمایت از جنبش سبز، تصویری فراگیر و فراتر از مرزهای داخلی ترسیم كنند.

 13- ایجاد انسجام در ضدانقلاب داخل و خارج از كشور

یكی از شگرد‌های مدنظر حامیان ایده و رهیافت فروپاشی جمهوری اسلامی، به‌كارگیری مؤثر و كارآمد گروه‌های ضدانقلاب داخل و خارج از ایران است. بر این اساس، به دنبال ارائه تصویری فراگیر و متشكل از طیف‌ها و گروه‌های مختلف اجتماعی حتی مخالف نظام اسلامی از جنبش موسوم به سبز هستند. بر این مبنا، حمید دهباشی، استاد دانشگاه كلمبیا، در مصاحبه با تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی به بهانه تجمع برخی ایرانیان و غیرایرانیان در مقابل دفتر سازمان ملل، درباره چگونگی پرورش بذر جنبش‌سازی در میان مردم گفت: «مورد مردم ایران را فعلاً باید از حساب دولت ایران جدا كرد و مردم ایران را به‌خصوص آن‌هایی كه به نهضت سبز ملحق شدند و نهضت سبز به نظر من یك نهضت فراگیر است و فقط طرفدارهای آقای موسوی نیستند و جامعیت بیشتری دارد و باید بدانند كه ایرانی‌ها در تمام دنیا ما الآن در واقع به نمایندگی از كسانی از استرالیا آمدند و از كانادا آمدند به نمایندگی از تمام ایرانی‌هایی كه در خارج هستند، جلوی سازمان ملل آمدیم و برای اینكه صدای مردم ایران را كه به زور با چوب و چماق خفه كردند، ما همان حرف را می‌زنیم و ما هم همان صحبت را داریم.»

 رسانه‌های بیگانه رویكرد كم كردن فاصله مطالبات ضدانقلاب و جنبش موسوم به سبز را پیگیری می‌كنند و به دنبال مدیریت فاصله مطالبات هستند. بر این اساس، حشمت‌الله طبرزدی، فعال سیاسی، گفت: یك نكته‌ای وجود دارد و آن هم این است كه یك فاصله زیادی بین اپوزیسیون و مطالبات اساسی مردم با این جنبش سبز الآن به لحاظ تاریخی وجود دارد. آن طوری كه اشاره كردند و این فاصله را در واقع بایستی به نحوی مدیریت كرد تا این فاصله كم بشود و پر بشود. الآن بخشی از اصلاح‌طلب‌ها نگران این هستند. می‌گویند اگر مثلاً شعارهای رادیكال،‌ حالا رادیكال هم نه،‌ یك مطالبات اساسی كه آقا ما با یك ساختاری روبه‌رو هستیم كه این ساختار الآن خود اصلاح‌طلب‌ها می‌گویند كودتایی و دیكتاتوری هست و واقعاً هم به این شكل درآمده است یعنی شما الآن این ساختاری كه دارید می‌بینید دیگر مردم در آن شركت ندارند، مردم ناراضی هستند، رأی مردم در واقع زیر پا گذاشته شده است و در درون حاكمیت شكاف بسیار عظیم شده است و خود این‌ها هم این حرف را قبول دارند؛ ولی می‌گویند اگر شما بخواهید بگویید كه مثلاً ما دموكراسی می‌خواهیم، آزادی می‌خواهیم و رفراندوم می‌خواهیم برای تعیین سرنوشتمان كه این‌ها یك خواسته‌های اصولی و درستی است مثلاً ممكن است بخشی از مرجعیت یا بخشی از روحانیون یا بخشی از نیروهای درون نظام وحشت بكنند و این‌ها دیگر از جناح موسوی حمایت نكنند و بایستی كه صبر بكنیم خیلی‌خب حالا ما تا حدودی هم قبول داریم كه بایستی كه با درایت بیشتری پیش رفت.

 ساختار غیرمتمركز رهبری جنبش سبز، زمینه را برای تأثیرگذاری نیروهای مستقر در خارج كشور به‌گونه‌ای فراهم كرد كه نیروهای خارج كشور امكان تأثیرگذاری در شبكه‌های مجازی جنبش و تعامل با داخل را به دست آورده‌اند. در این راستا رسانه‌های بیگانه چشم‌اندازی مبهم از روند اعتراض‌ها ترسیم می‌كنند و در بررسی و ارزیابی اظهارات سردار سرتیپ مسعود جزایری، معاون فرهنگی ستاد كل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، درباره عقبه‌های برون‌مرزی اعتراض‌ها، به‌نوعی پیوند میان معترضان داخلی و ضدانقلاب خارج از كشور را القا می‌كنند و مدعی می‌شوند كه معنا و مفهوم چنین اظهاراتی، از بین رفتن مرز میان داخل وخارج به لحاظ سیاسی است كه بر اثر شبكه‌‌های موجود اطلاعاتی و تكنولوژی جدید شكل گرفته است و به نوعی، یك نوع رهبری نانوشته داخل و خارج به‌وجود آمده است.

 14 ـ فشار شبكه‌های اجتماعی برای چانه‌زنی از بالا

محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب پس از شكل‌گیری جنبش‌های اجتماعی، با ایجاد شبكه‌های هرمی غیررسمی و خودجوش، نافرمانی مدنی و سیاست‌های اعتراض خیابانی، تلاش می‌كنند زمینه‌ بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی و شكل‌گیری اعتراضات خیابانی شبكه‌ای و سازماندهی شده را فراهم‌آورند. بر این مبنا، این گزاره تبلیغی در فضای رسانه‌ای بیگانه برجسته شد: «جنبش‌‌های اجتماعی جاری در ایران باعث یك تحول كیفی در صحنه سیاست ایران شده كه مضمون آن شكافته ‌شدن و دوپاره شدن جمهوری اسلامی ایران است.»

 محافل تبلیغی غرب پس از شكل‌گیری اعتراضات خیابانی شبكه‌ای و سازماندهی شده، به‌دنبال استفاده از فشار شبكه‌های اجتماعی به عنوان ابزاری برای چانه‌زنی در بالا هستند. حسن شریعتمداری، كارشناس مسائل سیاسی مقیم آلمان، در این زمینه گفت:‌ حالا بعد از این فشار اجتماعی، یك رهبری برای چانه‌زنی در بالا لازم است وگرنه فشار از پایین كه ایجاد شده منجر به گرفتن امتیازات منظم و عقب‌نشینی آن‌هایی كه بر قدرت نشسته‌اند نخواهد شد یا منجر به لج‌بازی و سركوب خواهد بود. بدون وجود رهبری یا منجر به فروپاشی اجتماعی و آتیه‌ای كه نامعلوم هست، به نظر من رهبری باید ایفای وظیفه بكند در كنار احزاب و سازمان‌ها یك رهبری طبیعی انتخاباتی بر آمده و آن آقای موسوی و آقای كروبی است از درون این جریان خب اینكه ما بگوییم كه این جنبش اجتماعی، دوران كودكی آن هست، به بلوغ خواهد رسید و كامل خواهد شد، همه این‌ها درست است و در یك مرحله‌ای هم شاید صحیح هست كه این جنبش اجتماعی باید نظام حاكم را وادار به عقب‌نشینی بكند با فرم‌های اعتراضی ولی در كنار آن رهبری باید با گفتمانی متناسب با خواسته‌های جنبش شروع به تعامل بكند.

 تحلیل‌گران رسانه‌ای بیگانه از ضرورت فراگیر شدن جنبش‌های اجتماعی و ورود گرو‌ه‌های مختلف اجتماعی برای بالا بردن قدرت و افزایش چانه‌زنی رهبران جنبش در سطح بالا سخن می‌گویند. و معتقدند جنبش سبز نمی‌خواهد انقلاب راه بیندازد و به دنبال چانه‌زنی با حاكمیت و طرح شفاف خواسته‌ها در سیزده آبان، شانزده آذر و یا حتی عاشورا و تاسوعا است.

 نتیجه

به‌طور مشخص، محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب به‌دنبال بالا بردن مطالبات، سازماندهی و همچنین انسجام‌بخشی به اقشار اجتماعی هستند. بر این اساس، در فضای رسانه‌ای تلاش می‌شود با تحریك و انعكاس اخبار غیر واقعی از وضع اقشار و گروه‌های اجتماعی، آن‌ها را در مقابل حكومت قرار دهند. در مجموع، محافل سیاسی و رسانه‌‌های غربی از منظر جنبش‌گرایی و به‌طور مشخص فشار از بدنه جامعه به رأس حاكمیت (سیاست‌‌ورزی جامعه‌محور‌)، می‌كوشند یكپارچگی و انسجام نظام اجتماعی‌ و سیاسی ایران را با چالش مواجه ‌‌سازند و زمینه‌های بی‌ثباتی در جامعه را فراهم ‌‌آورند. در كلام نهایی می‌توان گفت محافل سیاسی و رسانه‌ای غرب در راستای پیشبرد براندازی نرم، راهبرد جنبش‌گرایی را پیگیری می‌كنند.

 به طور كلی، رسانه‌‌های بیگانه با ایجاد و تقویت شكاف‌های آشتی‌ناپذیر و چند‌پارگی‌های اجتماعی می‌كوشند‌ زمینه جنبش‌سازی و پیشبرد فرایند جنگ نرم علیه ایران را فراهم آورند. بر این مبنا، یكی از طرف‌های گفت‌وگوی رسانه‌های بیگانه گفت: «جنبشی كه در ایران دیدیم، بسیار فراتراز رقابت سیاسی میان دو نامزد ریاست جمهوری است. این یك جنبش اجتماعی است و یك جنبش برای ساختن یك فرهنگ نوین جدید و یك فرهنگ دموكراتیك در ایران.»

مرکز اسناد انقلاب اسلامی ایران

 در حسرت آسمان و بالم می سوخت           با یاد تو بودم و خیالم می سوخت

 من خسته میان خاک ها جا ماندم                   ای کاش کمی دلت به حالم می سوخت

*********************************

 چه می فهمیم شهادت چیست مردم؟                شهید و همنشینش کیست مردم؟[1]

 تمام جستجومان حاصلش بود:                     شهادت اتفاقی نیست مردم

 ای زنده گشته با شهادت و جاوید نام تو            این انقلاب و حفظ ولایت پیام تو[2]

 آنان که خائنند به راهت چه غافلند                   ثبت است است بر جریده ی عالم دوام تو

 یادی از بزرگ مردان  گمنام

 آن زمان که فرم ان ولایت جماعتی را به ایستادن دعوت می کرد، آن زمان که همه با هم شدن از دلها فرمان می گرفت، آن زمان که مقاومت از جان و دل تقویت می شد، آن زمان که پیچیده ترین سیاست های اتخاذ شده استعمار در دنیای صداقت ملتی بی رنگ می شد و همه چیز در حرکت پابرهنگان شکل می گرفت، طوفانها، حرکت ها، و مقاومت های انسان هایی که از چشمه ولایت ســـیـــراب می شدند، درس آزادگی را یادمان می داد و بسیج را می آموختیم از پرونده تاریخ این طور استنباط می شود که می بایستی ملت ما، ملتی وابسته بار می آمد و بنا بود در فرمول استکبار، ذوب شویم ذوب که نشدیم هیچ، ایستادنی را در برابر تهاجم کفر به نمایش گذاشتیم که باورها از پشت خاکریزهای عقب نگه داشته شده، جوانه زد و شورشی دیگر از خلق عالم به پا شد. جنگ که بر ما تحمیل شد، همت ملت در خطوط مقدم بسیج گردید و از خود دفاع کردیم اما در میان هشت سال دفاع مقدم، انسانهایی رشد کردند و بعضا با ایثار خود تاریخ جنگ را ورق زدند که هنوز زندگی شان به عنوان یک راز در پشت پرده ابهام باقی مانده است.

راز جنگ در دل انسانهایی است که غرق در گمنامی هستند.

 راز شهادت، راز تقوی همه و همه ستونهای برج عظیم مقاومت در جنگ است.

 چگونه می شود مردمی برای دفاع از شرف و حیثیت خود به استقبال آتش و خون بروند و هر کدام در ادای تکلیف به کاری مشغول شوند بی آنکه توقعی را در چهره خود مجسم سازند. بیایید حال که این بزرگ مردان  تاریخ جنگ از جمع ما رفته اند ، رد پای آنها را در همان حال و هوای گمنامی دنبال کنیم، شاید وقتی در صف خط شکنان قلم می زنیم ، حضور ملموس ، بزرگ مردان تاریخ در خط مقدم و نیز عبور از میدان مین و خود را فدا کردن، کمکمان  کند تا  بهتر وصف عشاق کرده باشیم. شاید وقتی بحث ما از مقاومت بسیجی در شبهای عملیات می شود، دلاوریهای این جماعت کمکمان کند، که به مردم بگوییم، این بزرگان تاریخ عصر امام خمینی ( ره ) چگونه دلاورانی بودند.

 در آن ایام (حماسه مقدس )،  "روزهای غیرت ،ایثار و  شهادت " انسانهایی وارد صحنه شدند که ابتکار عمل آنها ،  حرف اول را در جنگ  می زد. رد پای کسانی در جنگ باز شد که هنوز اثرات آن ناشناخته مانده است.

به بهانه هفته دفاع مقدس ، آلبوم یاد یاران  با تصاویری از ایام جنگ و دفاع مقدس در شهرستان شوش در گوشه سمت چپ وبلاگ منتشر شد .

 حماسه مقدس

بعد از ظهر روز 31 شهریور 1359 ،

حمله ارتش عراق در حالی صورت گرفت که بخش عمده‌ای از قوای ایران در پادگان‌های خود در خارج از مرزها بسر می‌بردند.در این مرحله از جنگ که از بعد از ظهر روز 31 شهریور 1359 تا 26 آبان ماه 1359 به طول انجامید، ارتش بعثی عراق توانست شهرهای خرمشهر، بستان، سوسنگرد، هویزه، دهلران، قصر شیرین و نفت شهر را به تصرف خود درآورد. همچنین قوای بعثی عراق توانستند تا دیوارهای جنوبی شهر اهواز جلو آمده، آبادان را محاصره نموده و خود را به دیواره‌های شهر شوش رسانده و جاده اندیمشک ـ اهواز را زیر آتش خود بگیرد. در این مدت بیش از 15 هزار کیلومتر مترمربع به اشغال قوای نظامی عراق درآمد.

[1] و لا تحسبنّ الّذین قتلوا فى سبیل اللّه أمواتاً بل أحیاء عند ربّهم یرزقون ( آل عمران/169 )

[2] وصیت نامه شهدا را که می خوانی وجه اشتراک اکثرشان سفارش در مورد انقلاب و ارزش های آن و پشتیبانی و اطاعت از ولی فقیه است

با ظهور انقلاب اسلامی ایران، شکل جدیدی از حکومت در دنیا پدیدار شد که هم مردمی بود و هم اسلامی. حکومتی که بنای سازگاری با هیچ یک از ابرقدرتهای شرق و غرب را نداشت و به هیچ قدرتی جز قدرت ایمان و پشتوانه مردم خویش وابسته نبود. ظهور این نوع جدید حکومتی، آن هم در منطقهای مانند خاورمیانه که شاهراه حیاتی ارتباطی و قطب انرژی دنیاست، به مذاق مستکبرین ناخوشایند بوده و هست. از آن ناخوشایندتر، صدور این انقلاب به دلها و قلوب مسلمی و سایر ملل است که به تازگی خود را در انقلابهای اسلامی منطقه خود را نمودار ساخته است.

 ذات وجود چنین نظامی برای اردوگاه استکبار، خطری همیشگی را به دنبال دارد. لذا از روزهای آغازین این مولود مقدس، بنای دشمنی را در اشکال گوناگون بنا نهادند.ابتدا به صورت ترورها و اقدامات خونین داخلی،قائله های گوناگون و سپس جنگ تمام عیار نظامی. این نکته نیز قابل ذکر است که تا جمهوری اسلامی ایران با حفظ ارزشهای خود باقی بماند این دشمنیها ادامه خواهد یافت.

  جنگ نظامی که پایان یافت، تاکتیک دشمن نیز تغییر کرد و به جای تهاجم نظامی، تهاجمات خود را به سایر عرصه ها از جمله عرصه اقتصادی کشاند. وجود تحریمهای گسترده و گاها بی نظیر اقتصادی پس از دوران جنگ نظامی و تنگتر شدن هر روزه این حلقه محاصره تحریمها، خود گواهی بر این مدعاست.

   در سوی دیگر این میدان، جمهوی اسلامی ایران که از جمله آرمانهای آن، حمایت از مستضعفین و مبارزه با مستکبرین عالم است، در راه نیل به اهداف و ارزشهای خویش وارد صحنه مبارزه شد و موفقیتهای عمدهای در نبردهای نظامی، علم و فناوری و... به دست آورد.

   اما در نبرد اقتصادی چه؟ درست است که مدل بهینه اقتصادی برای جمهوی اسلامی ایران اقتصاد اسلامی است، اما تا به ثمر نشستن این مدل متعالی چه باید کرد؟

 آیا مدلهای اقتصادیای که در کشور تدریس میشد، میشود و در برنامه ها پیاده میشود توان مقابله با جنگ اقتصادی دشمن را دارد؟

  مدل اقتصادیای که کشور عمدتا پس از جنگ در پیش گرفت، مبتنی بر بازار آزاد، پذیرش نظم بین الملل و... بود که در این صورت میبایست ایران نیز به عنوان جزء کوچکی از دهکده جهانی با کدخدایی ایالات متحده آمریکا نقش بازی کند. دهکدهای که هر کس در آن از دستورات کدخدا تخطی کند مورد مجازات سازمانهای بین المللی(!) قرار میگیرد. طبیعتا اهداف رشد اقتصادی و توسعه ای این مدلها مبتنی بر پذیرش ارزشهای غربی است که در تضاد با مبانی و اصول انقلاب اسلامی قرار دارد. حال چه کنیم؟

   چند راه وجود دارد: سادهترین راه نفی ارزشهای انقلاب اسلامی و پذیرش اصول لیبرالیسم اقتصادی است. در این راه هدف جمهوری اسلامی ایران میشود رسیدن به نقطه ای مانند ترکیه یا کره جنوبی یا شبیه آنها. راه دوم پذیرش اصول لیبرالیسم اقتصادی و انقلاب اسلامی توأمان با هم است(!) در این شیوه با توجه به این که ارزشهای انقلاب اسلامی در تعارض با دیگران است مورد هجمه آنان قرار میگیریم و از طرفی سلاح مقابله با آنان در اختیار ما نیست. چرا که مدلهای اقتصادی کنونی، مبتنی بر پیادهسازی در شرایط اطمینان و ثبات پی ریخته شده اند. لذا جمهوی اسلامی ایران در این حالت روز به روز از لحاظ توان داخلی تحلیل رفته و بیشتر در موضع ضعف و انفعال قرار میگیرد. حاصل این شیوه، کاری است که سالهاست در کشور ما انجام میشود: دور زدن تحریمها و در نتیجه پوسیدگی درونی اقتصاد کشور.

  اما راه حل بهینه برای کشور ما مدلی اقتصادی است که بتواند کشور ما را در شرایط جنگ . مبارزه به پیش ببرد. شرایطی که بر خلاف سایر کشورها برای ما شرایط گذرا نیست و حالت دائمی دارد. در این مدل اقتصادی به تحریمها به عنوان فرصتهایی نگریسته میشود که میتواند از این فرصتها برای کارا نمودن و اصلاح نقاط ضعف سیستمهای اقتصادی کشور استفاده شود. مشکلاتی که زیر سایه سنگین درآمدهای کلان نفتی پوشیده بودند و روز به روز گسترده تر میشدند.[1]

[1] رجانیوز ،  دوشنبه، 25 ارديبهشت 1391  http://rajanews.com/detail.asp?id=126259

حضور باشكوه مردم  ولایتمدار شوش در راهپيمايي روز قدس مشت محكمي بر همه بدخواهان اسلام و مسلمانان بود.

مردم مومن و ولايتمدار شوش در روزجهاني قدس كه يادگار امام راحل است، حضوري گسترده و چشمگير داشتند.

 بر اساس اسناد و مدارك تاریخی، قدس شریف حرم و مأمن اولیای الهی بوده است و در اسلام نیز از جایگاه والایی برخوردار بویژه آنكه نخستین قبله گاه مسلمانان است.

روز قدس روز بصیرت جهان اسلام و آغاز فروپاشی دیکتاتوری‌های منطقه است.روز قدس نمادی برای فروپاشی حکومت‌های دست نشانده است [1] روز قدس ، روز اعلام موجودیت  ملتهاى مستضعف در مقابل مستکبرين است وراهپیمایی های باشكوه در روز قدس تبلور جهانی سازی اعتراض مسلمانان نسبت به وضعیت موجود در فلسطین اشغالی و فراگیری بیداری اسلامی در جهان است [2]

 روز قدس  روز مرگ صهیونیسم بین‌الملل ، پیوند با بیداری اسلامی است .

 یكی از مظاهر صدور تفكر و پیام انقلاب اسلامی ، ملت ایران به ملتهای آزاده جهان، جهانی شدن روز قدس است [3]  

راهپیمایی در روز قدس ،  نقطه اشتراك همه مسلمانان جهان، عليه رژيم اشغالگر قدس و استكبار جهاني است. برگزاری باشکوه راهپیمایی  روز قدس، نشان دهنده وحدت و همدلی امت اسلامی در حمایت از فلسطین و آزادسازی قدس شریف بود .

انتفاضه دوم مردم فلسطین، عقب نشینی رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان و پیروزی حزب الله و حماس در جنگ های 33 روزه و 22 روزه و نهضت بیداری اسلامی شمه ای از دستاوردها  روز جهانی قدس می باشند .[4]

امسال ملت ایران بالاخص مردم ولایمتدار شوش ، با  حضور گسترده و پرشور خود در این رستاخیز بزرگ و راهپیمایی سراسری ،  فرصتی ارزشمند  ، برای ابلاغ پیام روشن و شفاف به دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای انقلاب و نظام اسلامی داشتند،مردم شوش  به دشمنان  خود به ویژه آمریکای خبیث که سمبل زورگویی، ظلم، جنایت، دخالت در امور ملت‌ها و جنگ‌افروزی است و نیز رژیم مفلوک و رو به زوال صهیونیستی هشدار دادند از تجربه تاریخی 33 سال گذشته عبرت گرفته و از پیگیری تحریم‌های ظالمانه و خصمانه و به کارگیری ادبیات تهدیدآمیز و جنگ‌افروزانه علیه جمهوری اسلامی دست برداشته و بدانند در صورت هرگونه اقدام تجاوزکارانه علیه تمامیت ارضی، منافع و منابع ملی ایران، در کنار نیروهای مسلح مقتدر و سلحشور کشور تحت فرمان فرماندهی معظم کل قوا حضرت امام خامنه‌ای عزیز(مدظله‌العالی) فراتر از جغرافیای منطقه، پاسخ سخت، فراگیر و پشیمان‌کننده‌ای به آنان خواهند داد.

اعلام انزجار مردم مسلمان شوش از رژیم اشغالگر قدس، محكومیت برخی كشورهای عرب حامی حكومت های استكباری، تبیین اثرگذاری روز قدس در تضعیف رژیم صهیونیستی، تقویت فراگیری اتحاد اسلامی و جلوگیری از تفرقه و گسترش مقاومت مردم فلسطین را مهم ترین اهداف راهپیمایی مردم ولایتمدار شوش  در روز  جهانی قدس امسال در این شهرستان  بود

پیام روشن  مردم ولایتمدار شوش با حضور گسترده در مراسم روز قدس ،  نشان از نقش محوری ایران در جریان بیداری اسلامی داشت.

دشمنان انقلاب اسلامی بدانند عزت ما ناشی از شهادت طلبی‌ها ماست

 اگر امروز شعار محو رژیم صهیونیستی در میان مسلمانان طنین انداز شده ناشی از عزتی است که شهدا ، ایثارگری جانبازان و مردم ما فراگرفته اند [5]

 به امید آزادی قدس شریف ، نابودی صهیونیست و عزت و اقتدار ایران اسلامی در جهان .

[1] عبدالرضا سعیدی نیا فرماندار شوش  خبرگزاری فارس  27 مرداد 1390

بار دیگر چهاردهم‌ خرداد فرا رسید، روز عزای‌ بزرگ‌ جهان‌ اسلام‌، روزی‌ كه‌ در آن‌، ایران،‌ صبحی‌ بی‌خورشید را آغاز كرد، روزی‌ كه‌ انقلاب‌، دیگر ضربان‌ آن‌ قلب‌ تپنده‌ را نشنید، روزی‌ كه‌در سراسر جهان‌، هرجا مسلمان‌ دردمند یا انسان‌ آزاده‌یی‌ بود احساس‌ یتیمی‌ كرد.روزی‌ كه‌ ملت‌ ایران‌، صخره‌ی‌ استواری‌ را كه‌ بدان‌ تكیه‌ كرده‌ بود و سرو بلندی‌ را كه‌ در سایه‌ی‌ آن‌ آرمیده‌ بود و روح‌ بزرگی‌ را كه‌ كعبه‌ی ‌عشق‌ و ایمان‌ خود ساخته‌ بود، در كنار خود نیافت‌، روز عزا، روز امتحان‌، روزفقدان بزرگ‌ و روز میثاقی‌ ابدی‌ با آن‌ كه‌ جامه‌ی‌ عاریت‌ را با‌ حیات‌ابدی‌ تبدیل كرده‌ بود.
 اكنون‌ در كنار خاطره‌ی‌ تلخ‌ چهاردهم‌ خرداد، این واقعیت‌شیرین‌ در برابر چشم‌ ماست‌ كه‌ امام‌ راحل‌، اگر نه‌ به‌ جسم‌، اما با فكر و راه‌ و وصیت‌ همیشه‌زنده‌ی‌ خود، در كنار ماست‌ و زنده‌ است‌ و به‌ فضل‌ وقدرت‌ خدا هیچ‌ قدرتی‌ نخواهد توانست‌ این‌ حضور و این حیات‌ را سلب‌ كند و جمهوری‌ اسلامی‌ را از پدر و بنیانگذار و معلم‌ بزرگ‌ خود جدا سازد.
 امام خمينى هـدفها و آرمانها و هـر آنچه را كه مـى بايــست ابـلاغ كنـد ، گفته بـود و در عمـل نيز تـمام هستيـش را بـراى تحقق هـمان هـدفها بـكار گرفته بـود. اينك در آستـانه نيمه خـرداد سـال 1368 خـود را آماده ملاقات عزيزى مى كرد كه تمام عمرش را براى جلب رضاى او صرف كرده بـود و قامتش جز در بـرابـر او ، در مـقابل هيچ قدرتى خـم نشده ، و چشـمانش جز براى او گريه نكرده بـود. سروده هاى عارفانه اش همه حاكى از درد فـراق و بيان عطـش لحظه وصال محبوب بـود. و اينك ايـن لحظه شكـوهمنـد بـراى او ، و جانــكاه و تحمل ناپذير بـراى پيروانـش ، فـرا مـى رسيد. او خـود در وصيتنامه اش نـوشـته است : با دلى آرام و قلبـى مطمئن و روحى شاد و ضميرى اميدوار به فضل خدا از خدمت خـواهران و برادران مرخص و به سـوى جايگاه ابــدى سفر مى كنـم و به دعاى خير شما احتياج مبرم دارم و از خداى رحمن و رحيـم مى خـواهـم كه عذرم را در كوتاهى خدمت و قصـور و تقصير بپذيـرد و از مـلت امـيدوارم كه عذرم را در كـوتاهى ها و قصـور و تقصيـرها بـپذيـرنـد و بـا قــدرت و تصميـم و اراده بــه پيش بروند.
شگفت آنكه امام خمينـى در يكـى از غزلياتـش كه چنـد سال قبل از رحلت سروده است :

انتظار فرج از نيمه خرداد كشم         سالها مى گذرد حادثه ها مى آيد

کدامین روز ، روز تو نیست و کدامین لحظه است که از شمیم تو سکرآور یا عطر آگین نباشد؟

به راستی آیا قلمی را می شناسید که با کلک خیال ،شکوه ایثار خاموش  شما آسمانیان را که در بستر رویش های مکرر آدمی و ‏درگسترده ی تاریخ مکتوب بشریت همواره چون نگینی زرین درخشیده است به تصویر آورد؟

امروز  صدای شهید مرتضی  آوینی از تلویزیون یاد ایام نوجوانی ،  روزهای ایثار ، رشادت و شهامت ،  غیرت و مردانگی   را در ذهنم زنده نمود.

 خداوند این بزرگ مردان  زمانه ما را که از نسل آفتاب هستند   را در پناه خود نگهدارد . شهدای ما ، ایثارگران و رزمندگان ۸ سال دفاع مقدس بر گردن ما رسالتی دارند تا فراموش نکنیم ...........

 آوای خوش  روایت فتح  شهید مرتضی آوینی از جبهه ها یادمان می اندازاد چه رسالتی بر دوش داریم. در این ویرانه ها چه می جویی؟ دفترچه های مشق شب کودکانی که اکنون سال هاست دوران کودکی را ترک گفته اند؟ و یا کهنه تصویرهایی از مشت های فروبسته و دهان هایی که به فریاد باز شده اند؟

بر فراز پله های ویران، از روزن پنجره ها، در لابه لای نخل های آتش گرفته... چه می جویی؟

لوحی محفوظ که همه آنچه را که گذشته است بر تو عرضه دارد؟

این لوح هست، اما تو که چشم دیدن و گوش شنیدن نداری.

سی سال از آن روزها می گذرد و  خیلی ها دیگر جوان نیستند. جوانی  آنها  در شهر آسمانی مانده است،

آیا زمانه ما را با خود برده است؟ اما این صدا جایی بیرون از دسترس زمان باقی است. باد زمان در این شهر زمینی می وزد نه در آن شهر آسمانی که در کرانه ابدیت، بیرون از رهگذر باد وجود دارد.

آیا از آن روزها تنها همین یک عکس مانده است؟

 آن روزها مانده اند و باد زمان ما را با خود برده است. حقیقت همین است.

با خود می گفتم ، چه به یاد داری، جز آنچه در حافظه  عکسها و فیلم ها مانده است؟

شوش ، خرمشهر ، هویزه ، .......دروازه ای در زمین دارند و دروازه ای دیگر در آسمان ،  و تو در جستجوی دروازه آسمانی شهر شهیدان گمنام  هستی که به کربلا باز شده است و جز مردترین مردان را به آن راه نداده اند.

جنگ برپا شده بود تا از خوزستان دروازه ای به کربلا باز شود.

آنجا که  صدام ،معاویه زمانه از آرزوهای خود می گفت........

‏ ما آرزوهای گرم خود را تقدیم رزمندگان خلق عربستان (خوزستان) می نماییم. اکنون ما دارای قدرت ‏کافی برای بازپس گیری جزایر سه گانه خلیج عربی ، هستیم.[1]

سوالی که شاید امروز مطرح باشد .

چرا جنگ بر ما  تحمیل شد؟

برای اینکه دشمنان ما برای نابودی کشور و ملت ایران برنامه های مختلفی بر ما تحمیل کردند، آنها در واقع به دنبال خشکاندن ریشه ملت ایران بوده، هستند و خواهد بود، یک زمان جنگ تحمیلی و نظامی راه اندازی کردند نتوانستند و هم زمان با جنگ تحمیلی، جنگ فرهنگی و ناتوی فرهنگی را بر ما تحمیل کردند بعد هم همزمان با آن و بعد از آن جنگ اقتصادی را بر ما تحمیل کردند، همان کاری که مشرکین در صدر اسلام انجام می دادند که مسلمانان را از پا دربیاورند.

امروز جنگ مجازی و نرم را با رویای صدام - (عربستان)  در دست اجرا دارند . با کمک یاوه گویان سرسپرده خود همان عمر و عاص ها ، همان خائنین تاریخ  اسلام و انقلاب  سعی در ایجاد تفرقه و نفاق و ایجاد فتنه ای بس پیچیده دارند

از خود می پرسم چرا؟

مگر یادشان رفته ................که آنها که بودند؟

 آنان که گروه گروه در شوش ، هویزه و  خرمشهر زیر شنی تانکهای روسی له شدند و با نارنجکهای اسرائیلی تکه تکه شدند و در هر قدم از هر کوچه شهر شهیدی دادند تا نام ( شیعه ) را مترادف با معنای ( مرد ) نگاه دارند و حدیث (( سلمان منا اهل البیت )) را درباره فرزندان ( سلمان فارسی ) تعبیر کردند , که بودند آنان که در شوش شهر شهیدان گمنام ،  ایستگاه هفت و دوازده ذوالفقاریه جنگیدند تا آبادان , ((( عبادان ))) شوش (السوس) نشود  , که بودند آنان که رنگ سرخ خونشان بر فراز مسجد جامع سوسنگرد ماند , که بودند آنان که هویزه را کربلا کردند ؟

امروز صدای مرتضی آوینی ،  این شهید نازنین ( روایت فتح ) ما را سوق داد  به ایام نوجوانی (جنگ وایثار) (شهامت و غیرت)  (عزت و سرافرازی )( بصیرت و مردان آسمانی)یاد روزهای نوجوانی  ،  دوست عزیز ، همکلاسی نازنین  (نوجوان شهید در خط مقدم  کربلای 5  آقا علی پاپی) (روحش شادویادش گرامی )

تصمیم گفتم جهت درج مطلب به روایت فتح شهید آوینی رجوع کنم و از او الهام جویم ،................

برای نوشتن درباره شهید آوینی , بهتر آن دیدم که پای را از گلیم ادب و حریم اعتدال بیرون نبرم و (راوی فتح) را با قلم خودش روایت کنم , نازنین مردی که خورشید وجودش جز در شفق خون خویش غروب نکرد و این همه از برای آن بود که سید با عدم بیگانه بود , از قدمش حرکت می بارید و از قلمش برکت . درد را نه فقط می شناخت که چون یک مرد با درد دست و پنجه نرم میکرد . پرستویی بود که دیگر روایت پرواز پرستوها ارضایش نمیکرد , لاجرم پر کشید و به فکه رفت . شد طائف (خدای خانه) و ما از تماشای این حج سرخ فهمیدیم که در باغ شهادت باز , باز است .

 از حنجره آوینی صدای محزونی بیرون می تراوید , که گویی غم قرنها شیعه بودن را در دل خود پنهان کرده بود از همین رو نه عجب که صدای سید , قلعه قلب هر عاشقی را فتح کرده بود . ولی آقا مرتضی را از نوشته هایش هم می توان شناخت . گر چه از آثار او مقدار قلیلی سهم ما شده است اما همین اندازه هم نشان می دهد که او از کلمه , کمال می باراند و از جمله , جمال . دستت را میگرفت و تو را به سوی دوست می کشاند , آخر (خود) جایی در صحیفه او نداشت . صفحه سینه اش را پر از (خدا) کرده بود او مرد معارف بود و دعا و نیایش نه تعارف و ادعا و نمایش . اهل تفکر بود نه تکبر , عاشقانه می اندیشید , راضی نبود به هر قیمتی زنده بماند , به بالاترین قیمت مرد . شد ( شهید ) و شهید وقتی زندگی از سر میگیرد که می میرد .

 بارها از خود پرسیده ام ,

( آوینی اگر زنده بود به کدام اندیشه و خط و گروه گرایش نشان می داد ؟ ) ...

و امروز پی بردم که چه پرسش بیهوده ای است این سوال . چرا که با مراجعه به آثار سید شهیدان اهل قلم می توان پی برد که او زنده است , وتنها باید دید که کدام اندیشه و گروه , به این شهید گرایش نشان می دهند .  انصاف این است که از میان اغیار نمی توان یاری برای این شهید بزرگوار جستجو کرد . چرا که هنر به جای مانده از او , بهترین معرف برای شناخت دوستان و دشمنان است .

از خود  می پرسم .

اگر اینان نبودند , اکنون آیا چیزی از میراث انقلاب بر جای مانده بود که حالا آقایان میراث خواران خوش نشین دیار غرب و وابستگان داخلی استکبار و خود باختگان مرعوب مدینه غرب , رجالگان و زنار بستگان دیار (( مایکل جکسون )) و شیفتگان جزایر ناتورالیستها و نوچه های کمر بسته بوش قداره بند ( پدر بوش فعلی ) و بزمجه های از ترس رعد و برق به سوراخ خزیده ..... بر سر تقسیم آن با ما که همه جان و مال فرزندان پدران و مادران خویش را به مسلخ عشق بردیم تا ولایت فقیه باقی بماند , به جدال بر خیزند ؟ کدام جدال ؟ اگر این پهلوان پنبه های جبان فضای مجازی میان سطور نشریات نشخوارگر جریده های فرنگیان , اهل نبرد بودند  حداقل یکی از آنها را در طول این هشت سال , و لااقل یکی از خطوط رزم جبهه می دیدیم که ندیدیم .

مگر اینها فرزندان ناخلف همان متجاوزگران دهه 60 نیستند ؟

از خود  می پرسم شاید اشتباه از ماست ، راستی چرا ؟

 چرا  قطارها دو کوهه را فراموش کرده اند,  حتی برای سلامی هم نمی ایستند , بی رحمانه می گذرند؟. اما شهدا انسی دارند با دوکوهه که مپرس . با ذره ذره خاکش , با زمینهایش , با دیوارهایش , با ساختمانهایش , با همه آنچه در چشم ما هیچ نمی آید . میگویی نه ؟ از حوض روبروی ((( حسینیه حاج همت ))) بپرس که همه شهدای دوکوهه با آب آن وضو ساخته اند .

برای شادی روح بزرگوار امام (قدس سره)،شهدای 8 سال جنگ تحمیلی  (این بزرگ مردان تاریخ ما)     لطفا صلوات هدیه کنید .

[1] Review of the imposed war" Mimistry of foreign? Affaires of Iran, feb. 1983.

يوم اللّه 12 فروردين روز احقاق حق و پيروزي دين بود؛ روزي که افسون ساحران جادوگر، و تلاش خناسان وسوسه گر باطل گشت؛روزي که آتش افروخته شده از سوي جهان خواران نمرود سيرت، به باغستان پرثمر و پُرسود جمهوري اسلامي بدل گرديد و صلاي «بَردا و سلاما» شعله هاي ملتهب کينه توزي ها را به نفع حق و در خدمت خليل زمان، خميني بزرگ، فرو نشاند. م

فرآیند توسعه و پیشرفت اقتصادی

سال گذشته یعنی سال 90 به عنوان آغازگر دهه 1390 با نام گذاری سال جهاد اقتصادی همراه شد و اگر چه در این سال  اقداماتی از سوی دولت و بخش خصوصی در راستای بهبود شاخص های اقتصادی صورت گرفت اما طبیعی است که این جهاد بزرگ اقتصادی، تنها با برنامه های یکساله تحقق نمی یابد و باید حداقل یک دهه با اولویت دادن به برنامه های متعدد در بخش های مختلف اقتصادی، شاهد این جهاد و تحول بزرگ اقتصادی در کشور باشیم.

 لازم است یادآور شویم که جهاد و توسعه اقتصادی باید چند سال متوالی در دستور کار مسوولان و همه افراد جامعه قرار گیرد تا عواید آن به تدریج نمایان شود.

 پیشرفت و توسعه اقتصادی یک کشور، فرآیندی است که در یک برنامه 20 ساله و در چند برنامه پنجساله باید در اولویت های یک کشور باشد و به تدریج با شکل گیری باورها و طراحی برنامه های متناسب با مزیت های اقتصادی و اجتماعی شکل بگیرد.

به عبارت دیگر، برای آن که صنایع بومی ،  خودکفا و متکی بر توانایی های داخلی داشته باشیم. باید از تربیت نیروی انسانی و دانشگاه ها، مراکز فنی وحرفه ای وهنرستان ها و حتی از آموزش ابتدایی باید کار را آغاز کنیم تا نیروی انسانی مورد نیاز در دهه آینده و حتی دو دهه آینده را از حالا تربیت کنیم.

مقام معظم رهبری، مانند همیشه ، امسال نیز هوشمندانه، سال 1391 را با عنوان حمایت از تولید ملی نام گذاری کرده اند. زیرا اولا جهاد اقتصادی آغاز شده در سال 90 باید پیگیری شود و دوم این که جهاد اقتصادی و رشد و پیشرفت و بالندگی اقتصادی در جامعه ایران، فرآیندی است که حداقل باید در طول یک دهه به طور مستمر در اولویت و برنامه ریزی حکومت و جامعه باشد. حمایت از تولید ملی، نیازمند بسترسازی و مکانیزم ها وسیاست هایی است که بدون آنها نمی توان تولید ملی را حمایت کرد.

سال 1391 در شرایطی آغاز شد که جمهوری اسلامی ایران در سی چهارمین سال از عمر با شکوه خود دهه نود را با شروعی قدرتمند در عرصه های مختلف سیاسی، علمی، دفاعی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آغاز کرد . سالی که گذشته اگرچه دستاورد های زیادی را در عرصه های مختلف برای ایران اسلامی به ارمغان آورد اما در برخی بخش ها مانند بخش اقتصادی که شعار ویژه سال بود با نقایص و کاستی هایی روبرو بود که موضوع نام گذاری سال جدید از سوی رهبر فرزانه انقلاب به خوبی روشن گر این امر و آینده ای که ایشان برای کشور ترسیم کرده اند است .

رهبری معظم انقلاب اسلامی امسال نیز مانند گذشته نامی را برای سال جاری انتخاب فرموده اند که به مهمترین نیاز و اولویت کشور است.

سال تولید ملى و حمایت از کار و سرمایه‌ ایرانى

 نگاهی کوتاه بر پیام نوروزی رهبری عظیم الشان انقلاب نشان می دهد که ایشان سال گذشته را در بسیاری از زمینه ها سالی به نفع ملت ایران دانستند و جمله مهم ایشان که سال 90 را سال بروز اقتدار ایران دانستند از زوایای مختلفی قابل بررسی است که در این مجال نمی گنجد .

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام نوروزی خودشان كه هنگام تحویل سال نو بیان فرمودند، سال ۱۳۹۱ را سال ' تولید ملی، حمایت از كار و سرمایه ایرانی ' نامیدند و بر ضرورت مجاهدت اقتصادی و حضور جهادگونه ملت ایران در عرصه های اقتصادی تاكید كردند.به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر رهبری، ایشان در پیام خودشان به مناسبت حلول سال ۹۱ خاطر نشان كردند: بخش مهمی از جهاد اقتصادی مسئله‏ ي تولید ملی است كه اگر ملت با همت، عزم و آگاهی و با همراهی برنامه ریزی درست مسئولان بتواند شكل تولید داخلی را حل كند بدون تردید بر چالشهایی كه دشمن ایجاد می كند غلبه خواهد كرد.ایشان با دعوت از همه دست اندركاران اقتصادی و آحاد ملت برای حركت به سوی رونق تولید داخلی در سال جدید تولیدملی، حمایت از كار و سرمایه ایرانی را به عنوان شعار سال ۹۱ معرفی كردند.

    با عرض تبریک به دکتر سید راضی نوری نماینده شهرستان  شوش در مجلس نهم

آوای شوش به نوبه خود  به دکترسید راضی نوری  کاندیدای جبهه پایداری انقلاب اسلامی و نماینده مردم شهرستان شوش در مجلس نهم تبریک عرض می نماید و بهترینها را از خداوند منان برای ایشان آرزو می کند

دکتر سید راضی نوری بعنوان  نماینده شهرستان شوش در مجلس نهم انتخاب شد پس باید همه  مسئولان و شهروندان اعم از اساتید ، روحانیون ، نخبگان ، متخصصین ، اهل فن و .... به انتخاب دکتر سید راضی نوری بعنوان  نماینده اصلح نهمین دوره مجلس شورای اسلامی  ارج نهاده و در برابر انتخاب شایسته ایشان از طرف اکثریت قاطع شهروندان شوش و حومه  تمکین نمایند  و با وحدت و برادری جهت رشد ، توسعه و پیشرفت همه جانبه شهرستان شوش همگام با نماینده شایسته کاردان و دور اندیش خود فعالیت شبانه روزی را آغاز نمایند .

رشد ، توسعه و پیشرفت همه جانبه شهرستان شوش نیازمند  همکاری و همدلی کلیه مسئولان ، اساتید ، روحانیون ،نخبگان ، متخصصین و اهل فن می باشد تا با هم اندیشی ، وحدت و برادری شهرستان زرخیز شوش را در استان و کشور به جایگاه واقعی خود نزدیک نمایند.

قوم گرایی ، شکاف قومیتی  و ایجاد تفرقه درمیان مسئولان خواست دشمنان قسم خورده انقلاب و نظام است که آفت توسعه و پیشرفت کشور محسوب می شود  که باید ازآن دوری جست

باید  به زحمات نمایندگان پیشین نیز با دیده احترام  نگاه نمود  تبلیغات و انتخابات تمام شده،  پس باید  از تجربیات  کلیه عزیزان   در جهت اعتلای نام و جایگاه  نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در جهان  بهره مند شد . کلیه عزیزانی که می توانند در  قانونگذاری ،کارهای اجرایی ، عمرانی ، قضایی ، انتظامی و ....... به نماینده دلسوز ، فداکار و متخصص شهرستان شوش در مجلس نهم  یاری نمایند ، همت کنند و خدمتگذاری به مردم و شهروندان فهیم شهرستان شوش  را افتخاری برای خود قلمداد نمایند "پیشاپیش به امید موفقیت همگی در سال جدید"

با توجه به تحولات اخیر خاورمیانه و موج بیداری در دنیای اسلام از یک سو و تشدید مواضع خصمانه استکبار جهانی و صهیونیزم بین‌الملل با همراهی برخی حاکمان مستبد و مرتجع از سوی دیگر  علیه ، تفکر استقلال‌طلبی، آزادی‌خواهی و استکبارستیزی اسلامی به رهبری جمهوری اسلامی ایران ، حساسیت واهمیت انتخابات مجلس نهم  ، صدچندان  برآورد شده بود .

لذا مردم شهرستان  شوش در کنار مسئولان ولایتمدار و فهیم خود با ایجاد فضای اخوت و برادری   همچون راهپیمایی 22 بهمن ، بار دیگر نقطه عطفی  را در تاریخ انقلاب اسلامی ایران  با  خلق  حماسه در 12 اسفند رقم زدند و به ندای برحق رهبر فرزانه انقلاب و مسئولان لبیک گفتند.

تا  سرنوشت آینده کشور را به لحاظ پیشرفت در ابعاد گوناگون مانند طرح‌های کلان اقتصادی ، طرح‌ها و نقشه‌های جامع توسعه و پیشرفت علمی و فرهنگی در دست اجرا،  که ایران اسلامی  را در آستانه تحولاتی بزرگ در زمینه‌های مختلف قرار می دهد  را در برابر بدخواهان  نظام و انقلاب بیمه نمایند

  مردم و مسئولان کاردان ، فهیم  و ولایتمدارشهرستان  شوش "سرزمین شهیدان گمنام" یادگار ایثار و شهادت ، با درک درست از  شرایط سیاسی و اجتماعی کشور  که حاکی از شرایط ویژه‌ای است و می‌تواند منشأ پس‌آمدهای حیاتی برای آینده باشد،واگاهی از این فرضیه که  مجلس شورای اسلامی در همه زمینه‌ها نقش تأثیرگذار و تعیین‌کننده‌ای دارد. حماسه ای دیگر را در تاریخ شهرستان شوش و ایران اسلامی خلق نمودند
 آنچه که در زمان برگزاری انتخابات مجلس نهم در شهرستان شوش هویدا بود اعتقاد و پایبندی به نظام جمهوری اسلامی ایران و اصول اسیاسی آن به ویژه رهبری و ولایت فقیه و موازین اسلامی و آزادی‌های مشروع آن بود  

مسئولان فهمیم شهرستان شوش ،"که جا دارد به همگی  یک خسته نباشید گفت و برای همگی بهترینها را در سال جدیداز خداوند طلب نمود" نیز  با بهره‌مندی از توانایی‌های علمی، تخصصی و تجربه متناسب با ایفای وظایف خود و باور درونی و التزام عملی به ارزش‌های اخلاقی، معنوی ب"دوراز دنیاپرستی و قدرت‌طلبی " ،شاخص‌های انتخاب نماینده اصلح  را در شهرستان شوش فراهم نمودند .دراینجان نباید از  نقش روحانیون و دانشگاهیان به ویژه استادان  در انتخابات مجلس نهم ، وکمک به بسیاری از اقشار مردم در شناسایی کاندیداهای اصلح  را فراموش نمود .البته  روحانیون و دانشگاهیان از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین این گروه‌ها  بودند  چرا که این قشر با درک صحیح و تحلیل درست شرایط و مختصات منطقه و جهان نقش هدایت‌گری خود را در این زمینه بنحوی مطلوب ایفا نموند .

نگارنده مطالب به نوبه خود از تمامی عزیزان ، دلسوزان انقلاب و نظام ،و کلیه عزیزانی که خدمتگذاران صدیق و ادامه دهنده راه امام و شهدا وپیروان راستین  رهنمودهای مدبرانه رهبر فرزانه انقلاب و مسئولان امر هستند تشکر و قدردانی می نماید و پیشاپیش در سال جدید برای همگی آرزوی موفقیت و پیروزی را از خداوند آرزو می کند
 به امید سربلندی و سرافرازی ایران اسلامی در جهان .

حضور در انتخابات جهاد مقدس است

مردم شجاع و همیشه در صحنه شوش حماسه‌ای دیگر را در روز 12 اسفند رقم می‌زنند

باید به انتخابات به عنوان یک جهاد مقدس نگاه کرد،

حضور در انتخابات با آثار عالی که دارد

در راستای کار شهدایی است که جانشان را

در راه پاسداری از ارزش‌های نظام اسلامی فدا کردند،

پس با شرکت در انتخابات بر پیمان خود با شهیدان باقی بمانیم.

همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند

انتخابات آینده خون تازه‌ای به رگ‌های انقلاب می‌دمد،

مردم با شور و شعور انقلابی خود

پای صندوق‌های رای حاضر می‌شوند

و این امر را به اثبات می‌رسانند.

 مقام عظمای ولایت امام خامنه ای  هرگونه وابستگی نامزدها به جریان قدرت وثروت را رد کرده و فرموده اند که انتخابات باید به صورت مردمی برگزار شود و جریان های قدرت و ثروت باید از ورود به انتخابات پرهیز کنند