آوای شوش پایگاه چندرسانه ای "تحلیلی و پژوهشی "
توضیحات
اسلام حقوق تمامي كساني را كه در كشور اسلامي حضور دارند، اعم از هموطنان و كساني كه با مجوز دولت اسلامي به كشور وارد شده‌اند، را به رسميت شناخته و رعايت آن حقوق را بر همگان لازم دانسته است.جهانگردان نيز از جمله افرادي هستند كه با اجازة دولت به كشور مي آيند و بنا بر اصول بنيادين اسلام كه از جمله آنها كرامت انساني، وفاي به عقود، دعوت و … است، دولت و تمامي مسلمانان موظف‌اند حقوق چنين افرادي را به رسميت بشناسند. مهم ترين اين حقوق را مي‌توان حق امنيت، ورود و عبور و مرور در كشور، برخورداري از عدالت اجتماعي، احترام و رعايت منزلت اجتماعي فرد، تأمين حداقل حقوق انساني و حق خروج دانست.
يكي از موضوعاتي كه امروزه اهميت بسيار دارد، موضوع جهانگردي يا توريسم است. جهانگرد در معناي وسيع فردي است كه حداقل يك شبانه روز خارج از منزل و اقامتگاه خود زندگي كند. مادّة يك قانون توسعة صنعت جهانگردي ايران، مصوب 1370، در تعريف ايرانگردي و جهانگردي مقرر مي‌دارد: منظور از ايرانگردي و جهانگردي عبارت است از هر نوع مسافرت انفرادي يا گروهي كه بيش از 24 ساعت بوده و به منظور كسب و كار نباشد.تأليف سفرنامه‌ها به زبانهاي مختلف حاكي از اهميت جهانگردي است. در ايران قديم به مسافران و جهانگردان احترام خاصي مي‌گذاشتند. راه شاهي به طول 2500 كيلومتر و احداث كاروانسرا‌ها و چاپارخانه‌هاي بين راه و پلها از مهم‌ترين اقدامات هخامنشيان بود كه جهانگردي را آسان مي‌كرد. هرودوت ـ جهانگرد و مورخ مشهور يوناني ـ از آن راه عبور كرده است. در دوران اشكانيان نيز احداث جادة ابريشم از چين تا مديترانه كه از فلات ايران عبور مي‌كرد، به اين امر كمك فراواني كرد. اسلام نيز با توصيه به مهمان‌نوازي و به خصوص غريب‌نوازي و توصيه‌هاي اكيد قرآن و ساير منابع اسلامي بر سير و سفر وتفكر در آفرينش، بر اهميت اين موضوع افزوده است. آميزش اين توصيه‌ها با فرهنگ لطيف و مهمان‌نواز ايراني باعث گرديده كه از گذشته‌هاي دور تاكنون ايران به بهترين و امن‌ترين مكان براي جهانگردان تبديل گردد كه اين امر در سفرنامه‌هاي جهانگردان غربي كاملاً مشهود است.
