آوای شوش چندرسانه ای "تحلیلی و پژوهشی "
توضیحات
شهادت دادن از ادله دعاوی حقوقی و کیفری برخوردار، و در موازین فقهی و حقوقی در کشور عزیزمان ایران از شرایط پیچیده ای برخوردار است. هدف از این تحقیق، تببین جایگاه شهادت دادن در فقه و حقوق موضوعه ایران می باشد. که به روش توصیفی – تحلیلی، با گردآوری اطلاعات، فیش برداری و استفاده از منابع کتابخانهای مانند کتاب، فصلنامه های حقوقی، مقالات و تحقیقات انجام شده، انجام شد. یكی از سؤالاتی که در بارۀ شهادت دادن شهود به ذهن خطور میکند این است که آیا شهادت حق است یا تكلیف؟ و شهادت دادن شهود در مبانی فقهی و حقوق موضوعه ایران چه جایگاهی دارد؟، تجزیه و تحلیل منابع گردآوری نشان می دهد.
شهادت دادن شهود در فقه امامیه و در نظام حقوقی ایران، از ادلۀ اثبات دعوی به شمار می‌آید و در حل و فصل اختلافات و دعاوی و اجرای عدالت، نقشی تعیین‌کننده دارد. و موضوع کتمان شهادت، بیشتر ناظر بر ترک فعل، موجب تـضییع حـق یا حقوقی میشود که، در جرم‌انگاری بهعنوان ، قـاعدۀ فـقهی «لا ضرر ولا ضرار» که قاعده‌ای مبتنی بر عقل نیز هست، مورد توجه قرار می‌گیرد. این قـاعده که اصل آن از روایت نبویِ «لا ضرر ولا ضرار فی الإسلام» اخذ شده، از مشهورترین قـواعد فقهی است که بـه وسیلۀ آن در بـسیاری از ابواب فقه و حقوق استدلال میشود.
کلیدواژه: شهادت دادن، شهود، فقه اسلامی، نظام حقوقی، ایران
درباره نویسنده پست
